Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | mūnītor |
| II sing. | mūnītāris, mūnītāre |
| III sing. | mūnītātur |
| I plur. | mūnītāmur |
| II plur. | mūnītamĭni |
| III plur. | mūnītantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mūnītābar |
| II sing. | mūnītabāris, mūnītabāre |
| III sing. | mūnītabātur |
| I plur. | mūnītabāmur |
| II plur. | mūnītabamĭni |
| III plur. | mūnītabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mūnītābor |
| II sing. | mūnītabĕris, mūnītabĕre |
| III sing. | mūnītabĭtur |
| I plur. | mūnītabĭmur |
| II plur. | mūnītabimĭni |
| III plur. | mūnītabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sum |
| II sing. | es |
| III sing. | est |
| I plur. | sumus |
| II plur. | estis |
| III plur. | sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eram |
| II sing. | eras |
| III sing. | erat |
| I plur. | eramus |
| II plur. | eratis |
| III plur. | erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ero |
| II sing. | eris |
| III sing. | erit |
| I plur. | erimus |
| II plur. | eritis |
| III plur. | erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mūnīter |
| II sing. | mūnītēris, mūnītēre |
| III sing. | mūnītētur |
| I plur. | mūnītēmur |
| II plur. | mūnītemĭni |
| III plur. | mūnītentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mūnītārer |
| II sing. | mūnītarēris, mūnītarēre |
| III sing. | mūnītarētur |
| I plur. | mūnītarēmur |
| II plur. | mūnītaremĭni |
| III plur. | mūnītarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sim |
| II sing. | sis |
| III sing. | sit |
| I plur. | simus |
| II plur. | sitis |
| III plur. | sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essem |
| II sing. | esses |
| III sing. | esset |
| I plur. | essemus |
| II plur. | essetis |
| III plur. | essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mūnītāre |
| II plur. | mūnītamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mūnītātor |
| III sing. | mūnītātor |
| II plur. | |
| III plur. | mūnītantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mūnītāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| FUTUR |
| |
| GERUNDIVO |
| mūnītandus, a, um | |