Déclinaison / Conjugueur latin
nanciscor - Diathèse active
(nanciscor, nanciscĕris, nancisci, nactus, nactum)
verbe transitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | nanciscor |
| II sing. | nanciscĕris, nanciscĕre |
| III sing. | nanciscĭtur |
| I plur. | nanciscĭmur |
| II plur. | nanciscimĭni |
| III plur. | nanciscuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | nanciscēbar |
| II sing. | nanciscebāris, nanciscebāre |
| III sing. | nanciscebātur |
| I plur. | nanciscebāmur |
| II plur. | nanciscebamĭni |
| III plur. | nanciscebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | nanciscar |
| II sing. | nanciscēris, nanciscēre |
| III sing. | nanciscētur |
| I plur. | nanciscēmur |
| II plur. | nanciscemĭni |
| III plur. | nanciscentur |
| PARFAIT |
| I sing. | nactus o nanctus, –a, –um sum |
| II sing. | nactus o nanctus, –a, –um es |
| III sing. | nactus o nanctus, –a, –um est |
| I plur. | nacti o nancti, –ae, –a sumus |
| II plur. | nacti o nancti, –ae, –a estis |
| III plur. | nacti o nancti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | nactus o nanctus, –a, –um eram |
| II sing. | nactus o nanctus, –a, –um eras |
| III sing. | nactus o nanctus, –a, –um erat |
| I plur. | nacti o nancti, –ae, –a eramus |
| II plur. | nacti o nancti, –ae, –a eratis |
| III plur. | nacti o nancti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | nactus o nanctus, –a, –um ero |
| II sing. | nactus o nanctus, –a, –um eris |
| III sing. | nactus o nanctus, –a, –um erit |
| I plur. | nacti o nancti, –ae, –a erimus |
| II plur. | nacti o nancti, –ae, –a eritis |
| III plur. | nacti o nancti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | nanciscar |
| II sing. | nanciscāris, nanciscare |
| III sing. | nanciscātur |
| I plur. | nanciscāmur |
| II plur. | nanciscamĭni |
| III plur. | nanciscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | nanciscĕrer |
| II sing. | nanciscerēris, nanciscerēre |
| III sing. | nanciscerētur |
| I plur. | nanciscerēmur |
| II plur. | nancisceremĭni |
| III plur. | nanciscerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | nactus o nanctus, –a, –um sim |
| II sing. | nactus o nanctus, –a, –um sis |
| III sing. | nactus o nanctus, –a, –um sit |
| I plur. | nacti o nancti, –ae, –a simus |
| II plur. | nacti o nancti, –ae, –a sitis |
| III plur. | nacti o nancti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | nactus o nanctus, –a, –um essem |
| II sing. | nactus o nanctus, –a, –um esses |
| III sing. | nactus o nanctus, –a, –um esset |
| I plur. | nacti o nancti, –ae, –a essemus |
| II plur. | nacti o nancti, –ae, –a essetis |
| III plur. | nacti o nancti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | nanciscĕre |
| II plur. | nanciscimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | nanciscĭtor |
| III sing. | nanciscĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | nanciscuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| nancisci |
| PARFAIT |
| Singolare: | nactus o nanctus, –a, –um esse |
| Plurale: | nacti o nancti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | nactūrūm o nanctūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | nactūros o nanctūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| nanciscens, –entis |
| FUTUR |
| nactūrūs o nanctūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | nactum o nanctum |
| Passivo: | nactu o nanctu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | nanciscendi |
| Datif: | nanciscendo |
| Accusatif: | nanciscendum |
| Ablatif: | nanciscendo |
| |
| GERUNDIVO |
| nanciscendus, –a, –um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:NANCISCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
