Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | naturabilis |
| Gen. | naturabilis |
| Dat. | naturabili |
| Acc. | naturabilem |
| Abl. | naturabili |
| Voc. | naturabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | naturabiles |
| Gen. | naturabilĭum |
| Dat. | naturabilĭbus |
| Acc. | naturabiles |
| Abl. | naturabilĭbus |
| Voc. | naturabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | naturabilis |
| Gen. | naturabilis |
| Dat. | naturabili |
| Acc. | naturabilem |
| Abl. | naturabili |
| Voc. | naturabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | naturabiles |
| Gen. | naturabilĭum |
| Dat. | naturabilĭbus |
| Acc. | naturabiles |
| Abl. | naturabilĭbus |
| Voc. | naturabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | naturabile |
| Gen. | naturabilis |
| Dat. | naturabili |
| Acc. | naturabile |
| Abl. | naturabili |
| Voc. | naturabile |
| PLURIEL |
| Nom. | naturabilĭa |
| Gen. | naturabilĭum |
| Dat. | naturabilĭbus |
| Acc. | naturabilĭa |
| Abl. | naturabilĭbus | |