Déclinaison / Conjugueur latin
nictor - Diathèse active
(nictor, nictāris, nictāri, nictatus, nictatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | nictor |
| II sing. | nictāris, nictāre |
| III sing. | nictātur |
| I plur. | nictāmur |
| II plur. | nictamĭni |
| III plur. | nictantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | nictābar |
| II sing. | nictabāris, nictabāre |
| III sing. | nictabātur |
| I plur. | nictabāmus |
| II plur. | nictabamĭni |
| III plur. | nictantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | nictābor |
| II sing. | nictabĕris, nictabĕre |
| III sing. | nictabĭtur |
| I plur. | nictabĭmur |
| II plur. | nictabimĭni |
| III plur. | nictabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | nictatus, a, um sum |
| II sing. | nictatus, a, um es |
| III sing. | nictatus, a, um est |
| I plur. | nictati, ae, a sumus |
| II plur. | nictati, ae, a estis |
| III plur. | nictati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | nictatus, a, um eram |
| II sing. | nictatus, a, um eras |
| III sing. | nictatus, a, um erat |
| I plur. | nictati, ae, a eramus |
| II plur. | nictati, ae, a eratis |
| III plur. | nictati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | nictatus, a, um ero |
| II sing. | nictatus, a, um eris |
| III sing. | nictatus, a, um erit |
| I plur. | nictati, ae, a erimus |
| II plur. | nictati, ae, a eritis |
| III plur. | nictati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | nicter |
| II sing. | nictēris, nictēre |
| III sing. | nictētur |
| I plur. | nictēmur |
| II plur. | nictemĭni |
| III plur. | nictentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | nictārer |
| II sing. | nictarēris, nictarēre |
| III sing. | nictarētur |
| I plur. | nictāremur |
| II plur. | nictaremĭni |
| III plur. | nictarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | nictatus, a, um sim |
| II sing. | nictatus, a, um sis |
| III sing. | nictatus, a, um sit |
| I plur. | nictati, ae, a simus |
| II plur. | nictati, ae, a sitis |
| III plur. | nictati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | nictatus, a, um essem |
| II sing. | nictatus, a, um esses |
| III sing. | nictatus, a, um esset |
| I plur. | nictati, ae, a essemus |
| II plur. | nictati, ae, a essetis |
| III plur. | nictati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | nictāre |
| II plur. | nictamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | nictātor |
| III sing. | nictātor |
| II plur. | |
| III plur. | nictantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| nictāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | nictatus, a, um esse |
| Plurale: | nictati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | nictatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | nictatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| nictans, antis |
| FUTUR |
| nictatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | nictatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | nictandi |
| Datif: | nictando |
| Accusatif: | nictandum |
| Ablatif: | nictando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |