Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | nuntĭor |
| II sing. | nuntĭāris, nuntĭāre |
| III sing. | nuntĭātur |
| I plur. | nuntĭāmur |
| II plur. | nuntĭamĭni |
| III plur. | nuntĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | nuntĭābar |
| II sing. | nuntĭabāris, nuntĭabāre |
| III sing. | nuntĭabātur |
| I plur. | nuntĭabāmur |
| II plur. | nuntĭabamĭni |
| III plur. | nuntĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | nuntĭābor |
| II sing. | nuntĭabĕris, nuntĭabĕre |
| III sing. | nuntĭabĭtur |
| I plur. | nuntĭabĭmur |
| II plur. | nuntĭabimĭni |
| III plur. | nuntĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | nuntiatus, –a, –um sum |
| II sing. | nuntiatus, –a, –um es |
| III sing. | nuntiatus, –a, –um est |
| I plur. | nuntiati, –ae, –a sumus |
| II plur. | nuntiati, –ae, –a estis |
| III plur. | nuntiati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | nuntiatus, –a, –um eram |
| II sing. | nuntiatus, –a, –um eras |
| III sing. | nuntiatus, –a, –um erat |
| I plur. | nuntiati, –ae, –a eramus |
| II plur. | nuntiati, –ae, –a eratis |
| III plur. | nuntiati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | nuntiatus, –a, –um ero |
| II sing. | nuntiatus, –a, –um eris |
| III sing. | nuntiatus, –a, –um erit |
| I plur. | nuntiati, –ae, –a erimus |
| II plur. | nuntiati, –ae, –a eritis |
| III plur. | nuntiati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | nuntĭer |
| II sing. | nuntĭēris, nuntĭēre |
| III sing. | nuntĭētur |
| I plur. | nuntĭēmur |
| II plur. | nuntĭemĭni |
| III plur. | nuntĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | nuntĭārer |
| II sing. | nuntĭarēris, nuntĭarēre |
| III sing. | nuntĭarētur |
| I plur. | nuntĭarēmur |
| II plur. | nuntĭaremĭni |
| III plur. | nuntĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | nuntiatus, –a, –um sim |
| II sing. | nuntiatus, –a, –um sis |
| III sing. | nuntiatus, –a, –um sit |
| I plur. | nuntiati, –ae, –a simus |
| II plur. | nuntiati, –ae, –a sitis |
| III plur. | nuntiati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | nuntiatus, –a, –um essem |
| II sing. | nuntiatus, –a, –um esses |
| III sing. | nuntiatus, –a, –um esset |
| I plur. | nuntiati, –ae, –a essemus |
| II plur. | nuntiati, –ae, –a essetis |
| III plur. | nuntiati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | nuntĭāre |
| II plur. | nuntĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | nuntĭātor |
| III sing. | nuntĭātor |
| II plur. | – |
| III plur. | nuntĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| nuntiatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| nuntĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | nuntiatus, –a, –um esse |
| Plurale: | nuntiati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| nuntiatum esse |
| GERUNDIVO |
| nuntĭandus, –a, –um |
| SUPIN |
| nuntiatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:NUNTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
