Déclinaison / Conjugueur latin
ŏbaemŭlor - Diathèse active
(ŏbaemŭlor, ŏbaemŭlāris, ŏbaemŭlāri, obaemulatus, obaemulatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏbaemŭlor |
| II sing. | ŏbaemŭlāris, ŏbaemŭlāre |
| III sing. | ŏbaemŭlātur |
| I plur. | ŏbaemŭlāmur |
| II plur. | ŏbaemŭlamĭni |
| III plur. | ŏbaemŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏbaemŭlābar |
| II sing. | ŏbaemŭlabāris, ŏbaemŭlabāre |
| III sing. | ŏbaemŭlabātur |
| I plur. | ŏbaemŭlabāmur |
| II plur. | ŏbaemŭlabamĭni |
| III plur. | ŏbaemŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ŏbaemŭlābor |
| II sing. | ŏbaemŭlabĕris, ŏbaemŭlabĕre |
| III sing. | ŏbaemŭlabĭtur |
| I plur. | ŏbaemŭlabĭmur |
| II plur. | ŏbaemŭlabimĭni |
| III plur. | ŏbaemŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obaemulatus, a, um sum |
| II sing. | obaemulatus, a, um es |
| III sing. | obaemulatus, a, um est |
| I plur. | obaemulati, ae, a sumus |
| II plur. | obaemulati, ae, a estis |
| III plur. | obaemulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obaemulatus, a, um eram |
| II sing. | obaemulatus, a, um eras |
| III sing. | obaemulatus, a, um erat |
| I plur. | obaemulati, ae, a eramus |
| II plur. | obaemulati, ae, a eratis |
| III plur. | obaemulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obaemulatus, a, um ero |
| II sing. | obaemulatus, a, um eris |
| III sing. | obaemulatus, a, um erit |
| I plur. | obaemulati, ae, a erimus |
| II plur. | obaemulati, ae, a eritis |
| III plur. | obaemulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏbaemŭler |
| II sing. | ŏbaemŭlēris, ŏbaemŭlēre |
| III sing. | ŏbaemŭlētur |
| I plur. | ŏbaemŭlēmur |
| II plur. | ŏbaemŭlemĭni |
| III plur. | ŏbaemŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏbaemŭlārer |
| II sing. | ŏbaemŭlarēris, ŏbaemŭlarēre |
| III sing. | ŏbaemŭlarētur |
| I plur. | ŏbaemŭlarēmur |
| II plur. | ŏbaemŭlaremĭni |
| III plur. | ŏbaemŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obaemulatus, a, um sim |
| II sing. | obaemulatus, a, um sis |
| III sing. | obaemulatus, a, um sit |
| I plur. | obaemulati, ae, a simus |
| II plur. | obaemulati, ae, a sitis |
| III plur. | obaemulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obaemulatus, a, um essem |
| II sing. | obaemulatus, a, um esses |
| III sing. | obaemulatus, a, um esset |
| I plur. | obaemulati, ae, a essemus |
| II plur. | obaemulati, ae, a essetis |
| III plur. | obaemulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ŏbaemŭlāre |
| II plur. | ŏbaemŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ŏbaemŭlātor |
| III sing. | ŏbaemŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | ŏbaemŭlantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ŏbaemŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obaemulatus, a, um esse |
| Plurale: | obaemulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | obaemulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obaemulatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ŏbaemŭlans, antis |
| FUTUR |
| obaemulatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | obaemulatum |
| Passivo: | obaemulatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ŏbaemŭlandi |
| Datif: | ŏbaemŭlando |
| Accusatif: | ŏbaemŭlandum |
| Ablatif: | ŏbaemŭlando |
| |
| GERUNDIVO |
| ŏbaemŭlandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBAEMULOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|