Déclinaison / Conjugueur latin
obcursor - Diathèse passive
(obcurso, obcursas, obcursavi, obcursāre, obcursatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obcursor |
| II sing. | obcursāris, obcursāre |
| III sing. | obcursātur |
| I plur. | obcursāmur |
| II plur. | obcursamĭni |
| III plur. | obcursantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obcursābar |
| II sing. | obcursabāris, obcursabāre |
| III sing. | obcursabātur |
| I plur. | obcursabāmur |
| II plur. | obcursabamĭni |
| III plur. | obcursabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obcursābor |
| II sing. | obcursabĕris, obcursabĕre |
| III sing. | obcursabĭtur |
| I plur. | obcursabĭmur |
| II plur. | obcursabimĭni |
| III plur. | obcursabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obcursatus, a, um sum |
| II sing. | obcursatus, a, um es |
| III sing. | obcursatus, a, um est |
| I plur. | obcursati, ae, a sumus |
| II plur. | obcursati, ae, a estis |
| III plur. | obcursati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obcursatus, a, um eram |
| II sing. | obcursatus, a, um eras |
| III sing. | obcursatus, a, um erat |
| I plur. | obcursati, ae, a eramus |
| II plur. | obcursati, ae, a eratis |
| III plur. | obcursati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obcursatus, a, um ero |
| II sing. | obcursatus, a, um eris |
| III sing. | obcursatus, a, um erit |
| I plur. | obcursati, ae, a erimus |
| II plur. | obcursati, ae, a eritis |
| III plur. | obcursati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obcurser |
| II sing. | obcursēris, obcursēre |
| III sing. | obcursētur |
| I plur. | obcursēmur |
| II plur. | obcursemĭni |
| III plur. | obcursentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obcursārer |
| II sing. | obcursarēris, obcursarēre |
| III sing. | obcursarētur |
| I plur. | obcursarēmur |
| II plur. | obcursaremĭni |
| III plur. | obcursarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obcursatus, a, um sim |
| II sing. | obcursatus, a, um sis |
| III sing. | obcursatus, a, um sit |
| I plur. | obcursati, ae, a simus |
| II plur. | obcursati, ae, a sitis |
| III plur. | obcursati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obcursatus, a, um essem |
| II sing. | obcursatus, a, um esses |
| III sing. | obcursatus, a, um esset |
| I plur. | obcursati, ae, a essemus |
| II plur. | obcursati, ae, a essetis |
| III plur. | obcursati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obcursāre |
| II plur. | obcursamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obcursātor |
| III sing. | obcursātor |
| II plur. | |
| III plur. | obcursantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obcursatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obcursāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obcursatus, a, um esse |
| Plurale: | obcursati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obcursatum esse |
| GERUNDIVO |
| obcursandus, a, um |
| SUPIN |
| obcursatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBCURSOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|