Déclinaison / Conjugueur latin
oblātro - Diathèse active
(oblātro, oblātras, oblatravi, oblātrāre, oblatratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | oblātro |
| II sing. | oblātras |
| III sing. | oblātrat |
| I plur. | oblātrāmus |
| II plur. | oblātrātis |
| III plur. | oblātrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblātrābam |
| II sing. | oblātrābas |
| III sing. | oblātrābat |
| I plur. | oblātrabāmus |
| II plur. | oblātrabātis |
| III plur. | oblātrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oblātrābo |
| II sing. | oblātrābis |
| III sing. | oblātrābit |
| I plur. | oblātrabĭmus |
| II plur. | oblātrabĭtis |
| III plur. | oblātrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | oblatravi |
| II sing. | oblatravisti |
| III sing. | oblatravit |
| I plur. | oblatravĭmus |
| II plur. | oblatravistis |
| III plur. | oblatravēreunt, oblatravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oblatravĕram |
| II sing. | oblatravĕras |
| III sing. | oblatravĕrat |
| I plur. | oblatraverāmus |
| II plur. | oblatraverātis |
| III plur. | oblatravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | oblatravĕro |
| II sing. | oblatravĕris |
| III sing. | oblatravĕrit |
| I plur. | oblatraverĭmus |
| II plur. | oblatraverĭtis |
| III plur. | oblatravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | oblātrem |
| II sing. | oblātres |
| III sing. | oblātret |
| I plur. | oblātrēmus |
| II plur. | oblātrētis |
| III plur. | oblātrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblātrārem |
| II sing. | oblātrāres |
| III sing. | oblātrāret |
| I plur. | oblātrarēmus |
| II plur. | oblātrarētis |
| III plur. | oblātrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | oblatravĕrim |
| II sing. | oblatravĕris |
| III sing. | oblatravĕrit |
| I plur. | oblatraverĭmus |
| II plur. | oblatraverĭtis |
| III plur. | oblatravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oblatravissem |
| II sing. | oblatravisses |
| III sing. | oblatravisset |
| I plur. | oblatravissēmus |
| II plur. | oblatravissētis |
| III plur. | oblatravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oblātra |
| II plur. | oblātrāte |
| FUTUR |
| II sing. | oblātrāto |
| III sing. | oblātrāto |
| II plur. | oblātratōte |
| III plur. | oblātranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| oblātrans, antis |
| FUTUR |
| oblatratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| oblātrāre |
| PARFAIT |
| oblatravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | oblatratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | oblatratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | oblātrandi |
| Datif: | oblātrando |
| Accusatif: | ad oblātrandum |
| Ablatif: | oblātrando |
| SUPIN |
| oblatratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBLATRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|