Déclinaison / Conjugueur latin
oblector - Diathèse passive
(oblecto, oblectas, oblectavi, oblectāre, oblectatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | oblector |
| II sing. | oblectāris, oblectāre |
| III sing. | oblectātur |
| I plur. | oblectāmur |
| II plur. | oblectamĭni |
| III plur. | oblectantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblectābar |
| II sing. | oblectabāris, oblectabāre |
| III sing. | oblectabātur |
| I plur. | oblectabāmur |
| II plur. | oblectabamĭni |
| III plur. | oblectabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oblectābor |
| II sing. | oblectabĕris, oblectabĕre |
| III sing. | oblectabĭtur |
| I plur. | oblectabĭmur |
| II plur. | oblectabimĭni |
| III plur. | oblectabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | oblectatus, a, um sum |
| II sing. | oblectatus, a, um es |
| III sing. | oblectatus, a, um est |
| I plur. | oblectati, ae, a sumus |
| II plur. | oblectati, ae, a estis |
| III plur. | oblectati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oblectatus, a, um eram |
| II sing. | oblectatus, a, um eras |
| III sing. | oblectatus, a, um erat |
| I plur. | oblectati, ae, a eramus |
| II plur. | oblectati, ae, a eratis |
| III plur. | oblectati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | oblectatus, a, um ero |
| II sing. | oblectatus, a, um eris |
| III sing. | oblectatus, a, um erit |
| I plur. | oblectati, ae, a erimus |
| II plur. | oblectati, ae, a eritis |
| III plur. | oblectati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | oblecter |
| II sing. | oblectēris, oblectēre |
| III sing. | oblectētur |
| I plur. | oblectēmur |
| II plur. | oblectemĭni |
| III plur. | oblectentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblectārer |
| II sing. | oblectarēris, oblectarēre |
| III sing. | oblectarētur |
| I plur. | oblectarēmur |
| II plur. | oblectaremĭni |
| III plur. | oblectarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | oblectatus, a, um sim |
| II sing. | oblectatus, a, um sis |
| III sing. | oblectatus, a, um sit |
| I plur. | oblectati, ae, a simus |
| II plur. | oblectati, ae, a sitis |
| III plur. | oblectati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oblectatus, a, um essem |
| II sing. | oblectatus, a, um esses |
| III sing. | oblectatus, a, um esset |
| I plur. | oblectati, ae, a essemus |
| II plur. | oblectati, ae, a essetis |
| III plur. | oblectati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oblectāre |
| II plur. | oblectamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | oblectātor |
| III sing. | oblectātor |
| II plur. | |
| III plur. | oblectantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| oblectatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| oblectāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | oblectatus, a, um esse |
| Plurale: | oblectati, ae, a esse |
| FUTUR |
| oblectatum esse |
| GERUNDIVO |
| oblectandus, a, um | |