Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | oblĭgo |
| II sing. | oblĭgas |
| III sing. | oblĭgat |
| I plur. | oblĭgāmus |
| II plur. | oblĭgātis |
| III plur. | oblĭgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblĭgābam |
| II sing. | oblĭgābas |
| III sing. | oblĭgābat |
| I plur. | oblĭgabāmus |
| II plur. | oblĭgabātis |
| III plur. | oblĭgābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oblĭgābo |
| II sing. | oblĭgābis |
| III sing. | oblĭgābit |
| I plur. | oblĭgabĭmus |
| II plur. | oblĭgabĭtis |
| III plur. | oblĭgābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obligavi |
| II sing. | obligavisti |
| III sing. | obligavit |
| I plur. | obligavĭmus |
| II plur. | obligavistis |
| III plur. | obligavērunt, obligavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obligavĕram |
| II sing. | obligavĕras |
| III sing. | obligavĕrat |
| I plur. | obligaverāmus |
| II plur. | obligaverātis |
| III plur. | obligavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obligavĕro |
| II sing. | obligavĕris |
| III sing. | obligavĕrit |
| I plur. | obligaverĭmus |
| II plur. | obligaverĭtis |
| III plur. | obligavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | oblĭgem |
| II sing. | oblĭges |
| III sing. | oblĭget |
| I plur. | oblĭgēmus |
| II plur. | oblĭgētis |
| III plur. | oblĭgent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblĭgārem |
| II sing. | oblĭgāres |
| III sing. | oblĭgāret |
| I plur. | oblĭgarēmus |
| II plur. | oblĭgarētis |
| III plur. | oblĭgārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obligavĕrim |
| II sing. | obligavĕris |
| III sing. | obligavĕrit |
| I plur. | obligaverĭmus |
| II plur. | obligaverĭtis |
| III plur. | obligavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obligavissem |
| II sing. | obligavisses |
| III sing. | obligavisset |
| I plur. | obligavissēmus |
| II plur. | obligavissētis |
| III plur. | obligavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oblĭga |
| II plur. | oblĭgāte |
| FUTUR |
| II sing. | oblĭgāto |
| III sing. | oblĭgāto |
| II plur. | oblĭgatōte |
| III plur. | oblĭganto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| oblĭgans, antis |
| FUTUR |
| obligatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| oblĭgāre |
| PARFAIT |
| obligavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obligatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obligatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | oblĭgandi |
| Datif: | oblĭgando |
| Accusatif: | ad oblĭgandum |
| Ablatif: | oblĭgando |
| SUPIN |
| obligatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBLIGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|