Déclinaison / Conjugueur latin
oblittĕro - Diathèse active
(oblittĕro, oblittĕras, oblitteravi, oblittĕrāre, oblitteratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | oblittĕro |
| II sing. | oblittĕras |
| III sing. | oblittĕrat |
| I plur. | oblittĕrāmus |
| II plur. | oblittĕrātis |
| III plur. | oblittĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblittĕrābam |
| II sing. | oblittĕrābas |
| III sing. | oblittĕrābat |
| I plur. | oblittĕrabāmus |
| II plur. | oblittĕrabātis |
| III plur. | oblittĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oblittĕrābo |
| II sing. | oblittĕrābis |
| III sing. | oblittĕrābit |
| I plur. | oblittĕrabĭmus |
| II plur. | oblittĕrabĭtis |
| III plur. | oblittĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | oblitteravi |
| II sing. | oblitteravisti |
| III sing. | oblitteravit |
| I plur. | oblitteravĭmus |
| II plur. | oblitteravistis |
| III plur. | oblitteravērunt, oblitteravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oblitteravĕram |
| II sing. | oblitteravĕras |
| III sing. | oblitteravĕrat |
| I plur. | oblitteraverāmus |
| II plur. | oblitteraverātis |
| III plur. | oblitteravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | oblitteravĕro |
| II sing. | oblitteravĕris |
| III sing. | oblitteravĕrit |
| I plur. | oblitteraverĭmus |
| II plur. | oblitteraverĭtis |
| III plur. | oblitteravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | oblittĕrem |
| II sing. | oblittĕres |
| III sing. | oblittĕret |
| I plur. | oblittĕrēmus |
| II plur. | oblittĕrētis |
| III plur. | oblittĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oblittĕrārem |
| II sing. | oblittĕrāres |
| III sing. | oblittĕrāret |
| I plur. | oblittĕrarēmus |
| II plur. | oblittĕrarētis |
| III plur. | oblittĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | oblitteravĕrim |
| II sing. | oblitteravĕris |
| III sing. | oblitteravĕrit |
| I plur. | oblitteraverĭmus |
| II plur. | oblitteraverĭtis |
| III plur. | oblitteravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oblitteravissem |
| II sing. | oblitteravisses |
| III sing. | oblitteravisset |
| I plur. | oblitteravissēmus |
| II plur. | oblitteravissētis |
| III plur. | oblitteravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oblittĕra |
| II plur. | oblittĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | oblittĕrāto |
| III sing. | oblittĕrāto |
| II plur. | oblittĕratōte |
| III plur. | oblittĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| oblittĕrans, antis |
| FUTUR |
| oblitteratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| oblittĕrāre |
| PARFAIT |
| oblitteravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | oblitteratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | oblitteratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | oblittĕrandi |
| Datif: | oblittĕrando |
| Accusatif: | ad oblittĕrandum |
| Ablatif: | oblittĕrando |
| SUPIN |
| oblitteratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBLITTERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|