Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obplĕor |
| II sing. | obplēris, obplēre |
| III sing. | obplētur |
| I plur. | obplēmur |
| II plur. | obplemĭni |
| III plur. | obplentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obplēbar |
| II sing. | obplebāris |
| III sing. | obplebātur |
| I plur. | obplebāmur |
| II plur. | obplebamĭni |
| III plur. | obplebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obplēbor |
| II sing. | obplebĕris, obplebĕre |
| III sing. | obplebĭtur |
| I plur. | obplebĭmur |
| II plur. | obplebimĭni |
| III plur. | obplebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obpletus, a, um sum |
| II sing. | obpletus, a, um es |
| III sing. | obpletus, a, um est |
| I plur. | obpleti, ae, a sumus |
| II plur. | obpleti, ae, a estis |
| III plur. | obpleti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obpletus, a, um eram |
| II sing. | obpletus, a, um eras |
| III sing. | obpletus, a, um erat |
| I plur. | obpleti, ae, a eramus |
| II plur. | obpleti, ae, a eratis |
| III plur. | obpleti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obpletus, a, um ero |
| II sing. | obpletus, a, um eris |
| III sing. | obpletus, a, um erit |
| I plur. | obpleti, ae, a erimus |
| II plur. | obpleti, ae, a eritis |
| III plur. | obpleti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obplĕar |
| II sing. | obpleāris, obpleāre |
| III sing. | obpleātur |
| I plur. | obpleāmur |
| II plur. | obpleamĭni |
| III plur. | obpleantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obplērer |
| II sing. | obplerēris, obplerēre |
| III sing. | obplerētur |
| I plur. | obplerēmur |
| II plur. | obpleremĭni |
| III plur. | obplerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obpletus, a, um sim |
| II sing. | obpletus, a, um sis |
| III sing. | obpletus, a, um sit |
| I plur. | obpleti, ae, a simus |
| II plur. | obpleti, ae, a sitis |
| III plur. | obpleti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obpletus, a, um essem |
| II sing. | obpletus, a, um esses |
| III sing. | obpletus, a, um esset |
| I plur. | obpleti, ae, a essemus |
| II plur. | obpleti, ae, a essetis |
| III plur. | obpleti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obplēre |
| II plur. | obplemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obplētor |
| III sing. | obplētor |
| II plur. | |
| III plur. | obplentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obpletus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obplēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obpletus, a, um esse |
| Plurale: | obpleti, ae, a esse |
| FUTUR |
| obpletum esse |
| GERUNDIVO |
| obplendus, a, um |
| SUPIN |
| obpletu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBPLEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|