Déclinaison / Conjugueur latin
obscūror - Diathèse passive
(obscūro, obscūras, obscuravi, obscūrāre, obscuratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obscūror |
| II sing. | obscūrāris, obscūrāre |
| III sing. | obscūrātur |
| I plur. | obscūrāmur |
| II plur. | obscūramĭni |
| III plur. | obscūrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obscūrābar |
| II sing. | obscūrabāris, obscūrabāre |
| III sing. | obscūrabātur |
| I plur. | obscūrabāmur |
| II plur. | obscūrabamĭni |
| III plur. | obscūrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obscūrābor |
| II sing. | obscūrabĕris, obscūrabĕre |
| III sing. | obscūrabĭtur |
| I plur. | obscūrabĭmur |
| II plur. | obscūrabimĭni |
| III plur. | obscūrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obscuratus, a, um sum |
| II sing. | obscuratus, a, um es |
| III sing. | obscuratus, a, um est |
| I plur. | obscurati, ae, a sumus |
| II plur. | obscurati, ae, a estis |
| III plur. | obscurati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obscuratus, a, um eram |
| II sing. | obscuratus, a, um eras |
| III sing. | obscuratus, a, um erat |
| I plur. | obscurati, ae, a eramus |
| II plur. | obscurati, ae, a eratis |
| III plur. | obscurati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obscuratus, a, um ero |
| II sing. | obscuratus, a, um eris |
| III sing. | obscuratus, a, um erit |
| I plur. | obscurati, ae, a erimus |
| II plur. | obscurati, ae, a eritis |
| III plur. | obscurati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obscūrer |
| II sing. | obscūrēris, obscūrēre |
| III sing. | obscūrētur |
| I plur. | obscūrēmur |
| II plur. | obscūremĭni |
| III plur. | obscūrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obscūrārer |
| II sing. | obscūrarēris, obscūrarēre |
| III sing. | obscūrarētur |
| I plur. | obscūrarēmur |
| II plur. | obscūraremĭni |
| III plur. | obscūrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obscuratus, a, um sim |
| II sing. | obscuratus, a, um sis |
| III sing. | obscuratus, a, um sit |
| I plur. | obscurati, ae, a simus |
| II plur. | obscurati, ae, a sitis |
| III plur. | obscurati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obscuratus, a, um essem |
| II sing. | obscuratus, a, um esses |
| III sing. | obscuratus, a, um esset |
| I plur. | obscurati, ae, a essemus |
| II plur. | obscurati, ae, a essetis |
| III plur. | obscurati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obscūrāre |
| II plur. | obscūramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obscūrātor |
| III sing. | obscūrātor |
| II plur. | |
| III plur. | obscūrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obscuratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obscūrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obscuratus, a, um esse |
| Plurale: | obscurati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obscuratum esse |
| GERUNDIVO |
| obscūrandus, a, um | |