Déclinaison / Conjugueur latin
obsĕcundo - Diathèse active
(obsĕcundo, obsĕcundas, obsecundavi, obsĕcundāre, obsecundatum)
verbe intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obsĕcundo |
| II sing. | obsĕcundas |
| III sing. | obsĕcundat |
| I plur. | obsĕcundāmus |
| II plur. | obsĕcundātis |
| III plur. | obsĕcundant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsĕcundābam |
| II sing. | obsĕcundābas |
| III sing. | obsĕcundābat |
| I plur. | obsĕcundabāmus |
| II plur. | obsĕcundabātis |
| III plur. | obsĕcundābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obsĕcundābo |
| II sing. | obsĕcundābis |
| III sing. | obsĕcundābit |
| I plur. | obsĕcundabĭmus |
| II plur. | obsĕcundabĭtis |
| III plur. | obsĕcundābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obsecundavi |
| II sing. | obsecundavisti |
| III sing. | obsecundavit |
| I plur. | obsecundavĭmus |
| II plur. | obsecundavistis |
| III plur. | obsecundavērunt, obsecundavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsecundavĕram |
| II sing. | obsecundavĕras |
| III sing. | obsecundavĕrat |
| I plur. | obsecundaverāmus |
| II plur. | obsecundaverātis |
| III plur. | obsecundavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obsecundavĕro |
| II sing. | obsecundavĕris |
| III sing. | obsecundavĕrit |
| I plur. | obsecundaverĭmus |
| II plur. | obsecundaverĭtis |
| III plur. | obsecundavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obsĕcundem |
| II sing. | obsĕcundes |
| III sing. | obsĕcundet |
| I plur. | obsĕcundēmus |
| II plur. | obsĕcundētis |
| III plur. | obsĕcundent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsĕcundārem |
| II sing. | obsĕcundāres |
| III sing. | obsĕcundāret |
| I plur. | obsĕcundarēmus |
| II plur. | obsĕcundarētis |
| III plur. | obsĕcundārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obsecundavĕrim |
| II sing. | obsecundavĕris |
| III sing. | obsecundavĕrit |
| I plur. | obsecundaverĭmus |
| II plur. | obsecundaverĭtis |
| III plur. | obsecundavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsecundavissem |
| II sing. | obsecundavisses |
| III sing. | obsecundavisset |
| I plur. | obsecundavissēmus |
| II plur. | obsecundavissētis |
| III plur. | obsecundavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obsĕcunda |
| II plur. | obsĕcundāte |
| FUTUR |
| II sing. | obsĕcundāto |
| III sing. | obsĕcundāto |
| II plur. | obsĕcundatōte |
| III plur. | obsĕcundanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obsĕcundans, antis |
| FUTUR |
| obsecundatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obsĕcundāre |
| PARFAIT |
| obsecundavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obsecundatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obsecundatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obsĕcundandi |
| Datif: | obsĕcundando |
| Accusatif: | ad obsĕcundandum |
| Ablatif: | obsĕcundando |
| SUPIN |
| obsecundatum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBSECUNDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|