Déclinaison / Conjugueur latin
obsĕquor - Diathèse active
(obsĕquor, obsĕquĕris, obsĕqui, obsecutus, obsecutum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | obsĕquor |
| II sing. | obsĕquĕris, obsĕquĕre |
| III sing. | obsĕquĭtur |
| I plur. | obsĕquĭmur |
| II plur. | obsĕquimĭni |
| III plur. | obsĕquuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsĕquēbar |
| II sing. | obsĕquebāris, obsĕquebāre |
| III sing. | obsĕquebātur |
| I plur. | obsĕquebāmur |
| II plur. | obsĕquebamĭni |
| III plur. | obsĕquebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obsĕquar |
| II sing. | obsĕquēris, obsĕquēre |
| III sing. | obsĕquētur |
| I plur. | obsĕquēmur |
| II plur. | obsĕquemĭni |
| III plur. | obsĕquentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obsecutus, a, um sum |
| II sing. | obsecutus, a, um es |
| III sing. | obsecutus, a, um est |
| I plur. | obsecuti, ae, a sumus |
| II plur. | obsecuti, ae, a estis |
| III plur. | obsecuti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsecutus, a, um eram |
| II sing. | obsecutus, a, um eras |
| III sing. | obsecutus, a, um erat |
| I plur. | obsecuti, ae, a eramus |
| II plur. | obsecuti, ae, a eratis |
| III plur. | obsecuti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obsecutus, a, um ero |
| II sing. | obsecutus, a, um eris |
| III sing. | obsecutus, a, um erit |
| I plur. | obsecuti, ae, a erimus |
| II plur. | obsecuti, ae, a eritis |
| III plur. | obsecuti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obsĕquar |
| II sing. | obsĕquāris, obsĕquāre |
| III sing. | obsĕquātur |
| I plur. | obsĕquāmur |
| II plur. | obsĕquamĭni |
| III plur. | obsĕquantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsĕquĕrer |
| II sing. | obsĕquerēris, obsĕquerēre |
| III sing. | obsĕquerētur |
| I plur. | obsĕquerēmur |
| II plur. | obsĕqueremĭni |
| III plur. | obsĕquerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obsecutus, a, um sim |
| II sing. | obsecutus, a, um sis |
| III sing. | obsecutus, a, um sit |
| I plur. | obsecuti, ae, a simus |
| II plur. | obsecuti, ae, a sitis |
| III plur. | obsecuti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsecutus, a, um essem |
| II sing. | obsecutus, a, um esses |
| III sing. | obsecutus, a, um esset |
| I plur. | obsecuti, ae, a essemus |
| II plur. | obsecuti, ae, a essetis |
| III plur. | obsecuti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obsĕquĕre |
| II plur. | obsĕquimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obsĕquĭtor |
| III sing. | obsĕquĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | obsĕquuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obsĕqui |
| PARFAIT |
| Singolare: | obsecutus, a, um esse |
| Plurale: | obsecuti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | obsecutūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obsecutūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obsĕquens, entis |
| FUTUR |
| obsecutūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | obsecutum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obsĕquendi |
| Datif: | obsĕquendo |
| Accusatif: | obsĕquendum |
| Ablatif: | obsĕquendo |
| |
| GERUNDIVO |
| | |