Déclinaison / Conjugueur latin
obstrĕpo - Diathèse active
(obstrĕpo, obstrĕpis, obstrepui, obstrĕpĕre, obstrepitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obstrĕpo |
| II sing. | obstrĕpis |
| III sing. | obstrĕpit |
| I plur. | obstrĕpĭmus |
| II plur. | obstrĕpĭtis |
| III plur. | obstrĕpunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obstrĕpēbam |
| II sing. | obstrĕpēbas |
| III sing. | obstrĕpēbat |
| I plur. | obstrĕpebāmus |
| II plur. | obstrĕpebātis |
| III plur. | obstrĕpēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obstrĕpam |
| II sing. | obstrĕpes |
| III sing. | obstrĕpet |
| I plur. | obstrĕpēmus |
| II plur. | obstrĕpētis |
| III plur. | obstrĕpent |
| PARFAIT |
| I sing. | obstrepui |
| II sing. | obstrepuisti |
| III sing. | obstrepuit |
| I plur. | obstrepuĭmus |
| II plur. | obstrepuistis |
| III plur. | obstrepuērunt, obstrepuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obstrepuĕram |
| II sing. | obstrepuĕras |
| III sing. | obstrepuĕrat |
| I plur. | obstrepuerāmus |
| II plur. | obstrepuerātis |
| III plur. | obstrepuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obstrepuĕro |
| II sing. | obstrepuĕris |
| III sing. | obstrepuĕrit |
| I plur. | obstrepuerĭmus |
| II plur. | obstrepuerĭtis |
| III plur. | obstrepuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obstrĕpam |
| II sing. | obstrĕpas |
| III sing. | obstrĕpat |
| I plur. | obstrĕpāmus |
| II plur. | obstrĕpātis |
| III plur. | obstrĕpant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obstrĕpĕrem |
| II sing. | obstrĕpĕres |
| III sing. | obstrĕpĕret |
| I plur. | obstrĕperēmus |
| II plur. | obstrĕperētis |
| III plur. | obstrĕpĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obstrepuĕrim |
| II sing. | obstrepuĕris |
| III sing. | obstrepuĕrit |
| I plur. | obstrepuerĭmus |
| II plur. | obstrepuerĭtis |
| III plur. | obstrepuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obstrepuissem |
| II sing. | obstrepuisses |
| III sing. | obstrepuisset |
| I plur. | obstrepuissēmus |
| II plur. | obstrepuissētis |
| III plur. | obstrepuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obstrĕpĕ |
| II plur. | obstrĕpĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obstrĕpĭto |
| III sing. | obstrĕpĭto |
| II plur. | obstrĕpitōte |
| III plur. | obstrĕpunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obstrĕpens, entis |
| FUTUR |
| obstrepitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obstrĕpĕre |
| PARFAIT |
| obstrepuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obstrepitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obstrepitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obstrĕpendi |
| Datif: | obstrĕpendo |
| Accusatif: | ad obstrĕpendum |
| Ablatif: | obstrĕpendo |
| SUPIN |
| obstrepitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBSTREPO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|