Déclinaison / Conjugueur latin
obstŭpĕfăcĭo - Diathèse active
(obstŭpĕfăcĭo, obstŭpĕfăcis, obstupefeci, obstŭpĕfăcĕre, obstupefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obstŭpĕfăcĭo |
| II sing. | obstŭpĕfăcis |
| III sing. | obstŭpĕfăcit |
| I plur. | obstŭpĕfăcīmus |
| II plur. | obstŭpĕfăcītis |
| III plur. | obstŭpĕfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obstŭpĕfăciēbam |
| II sing. | obstŭpĕfăciēbas |
| III sing. | obstŭpĕfăciēbat |
| I plur. | obstŭpĕfăciebāmus |
| II plur. | obstŭpĕfăciebātis |
| III plur. | obstŭpĕfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obstŭpĕfăcĭam |
| II sing. | obstŭpĕfăcĭes |
| III sing. | obstŭpĕfăcĭet |
| I plur. | obstŭpĕfăciēmus |
| II plur. | obstŭpĕfăciētis |
| III plur. | obstŭpĕfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | obstupefeci |
| II sing. | obstupefecisti |
| III sing. | obstupefecit |
| I plur. | obstupefecĭmus |
| II plur. | obstupefecistis |
| III plur. | obstupefecērunt, obstupefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obstupefecĕram |
| II sing. | obstupefecĕras |
| III sing. | obstupefecĕrat |
| I plur. | obstupefecerāmus |
| II plur. | obstupefecerātis |
| III plur. | obstupefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obstupefecĕro |
| II sing. | obstupefecĕris |
| III sing. | obstupefecĕrit |
| I plur. | obstupefecerĭmus |
| II plur. | obstupefecerĭtis |
| III plur. | obstupefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obstŭpĕfăcĭam |
| II sing. | obstŭpĕfăcĭas |
| III sing. | obstŭpĕfăcĭat |
| I plur. | obstŭpĕfăciāmus |
| II plur. | obstŭpĕfăciātis |
| III plur. | obstŭpĕfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obstŭpĕfăcĕrem |
| II sing. | obstŭpĕfăcĕres |
| III sing. | obstŭpĕfăcĕret |
| I plur. | obstŭpĕfăcerēmus |
| II plur. | obstŭpĕfăcerētis |
| III plur. | obstŭpĕfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obstupefecĕrim |
| II sing. | obstupefecĕris |
| III sing. | obstupefecĕrit |
| I plur. | obstupefecerĭmus |
| II plur. | obstupefecerĭtis |
| III plur. | obstupefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obstupefecissem |
| II sing. | obstupefecisses |
| III sing. | obstupefecisset |
| I plur. | obstupefecissēmus |
| II plur. | obstupefecissētis |
| III plur. | obstupefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obstŭpĕfăce |
| II plur. | obstŭpĕfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obstŭpĕfăcĭto |
| III sing. | obstŭpĕfăcĭto |
| II plur. | obstŭpĕfăcitōte |
| III plur. | obstŭpĕfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obstŭpĕfăciens, ientis |
| FUTUR |
| obstupefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obstŭpĕfăcĕre |
| PARFAIT |
| obstupefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obstupefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obstupefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obstŭpĕfăciendi |
| Datif: | obstŭpĕfăciendo |
| Accusatif: | ad obstŭpĕfăciendum |
| Ablatif: | obstŭpĕfăciendo |
| SUPIN |
| obstupefactum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBSTUPEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|