Déclinaison / Conjugueur latin
obtĕnĕbror - Diathèse passive
(obtĕnĕbro, obtĕnĕbras, obtenebravi, obtĕnĕbrāre, obtenebratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obtĕnĕbror |
| II sing. | obtĕnĕbrāris, obtĕnĕbrāre |
| III sing. | obtĕnĕbrātur |
| I plur. | obtĕnĕbrāmur |
| II plur. | obtĕnĕbramĭni |
| III plur. | obtĕnĕbrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtĕnĕbrābar |
| II sing. | obtĕnĕbrabāris, obtĕnĕbrabāre |
| III sing. | obtĕnĕbrabātur |
| I plur. | obtĕnĕbrabāmur |
| II plur. | obtĕnĕbrabamĭni |
| III plur. | obtĕnĕbrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtĕnĕbrābor |
| II sing. | obtĕnĕbrabĕris, obtĕnĕbrabĕre |
| III sing. | obtĕnĕbrabĭtur |
| I plur. | obtĕnĕbrabĭmur |
| II plur. | obtĕnĕbrabimĭni |
| III plur. | obtĕnĕbrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obtenebratus, a, um sum |
| II sing. | obtenebratus, a, um es |
| III sing. | obtenebratus, a, um est |
| I plur. | obtenebrati, ae, a sumus |
| II plur. | obtenebrati, ae, a estis |
| III plur. | obtenebrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtenebratus, a, um eram |
| II sing. | obtenebratus, a, um eras |
| III sing. | obtenebratus, a, um erat |
| I plur. | obtenebrati, ae, a eramus |
| II plur. | obtenebrati, ae, a eratis |
| III plur. | obtenebrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtenebratus, a, um ero |
| II sing. | obtenebratus, a, um eris |
| III sing. | obtenebratus, a, um erit |
| I plur. | obtenebrati, ae, a erimus |
| II plur. | obtenebrati, ae, a eritis |
| III plur. | obtenebrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtĕnĕbrer |
| II sing. | obtĕnĕbrēris, obtĕnĕbrēre |
| III sing. | obtĕnĕbrētur |
| I plur. | obtĕnĕbrēmur |
| II plur. | obtĕnĕbremĭni |
| III plur. | obtĕnĕbrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtĕnĕbrārer |
| II sing. | obtĕnĕbrarēris, obtĕnĕbrarēre |
| III sing. | obtĕnĕbrarētur |
| I plur. | obtĕnĕbrarēmur |
| II plur. | obtĕnĕbraremĭni |
| III plur. | obtĕnĕbrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obtenebratus, a, um sim |
| II sing. | obtenebratus, a, um sis |
| III sing. | obtenebratus, a, um sit |
| I plur. | obtenebrati, ae, a simus |
| II plur. | obtenebrati, ae, a sitis |
| III plur. | obtenebrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtenebratus, a, um essem |
| II sing. | obtenebratus, a, um esses |
| III sing. | obtenebratus, a, um esset |
| I plur. | obtenebrati, ae, a essemus |
| II plur. | obtenebrati, ae, a essetis |
| III plur. | obtenebrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtĕnĕbrāre |
| II plur. | obtĕnĕbramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obtĕnĕbrātor |
| III sing. | obtĕnĕbrātor |
| II plur. | |
| III plur. | obtĕnĕbrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obtenebratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obtĕnĕbrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obtenebratus, a, um esse |
| Plurale: | obtenebrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obtenebratum esse |
| GERUNDIVO |
| obtĕnĕbrandus, a, um | |