Déclinaison / Conjugueur latin
obtrecto - Diathèse active
(obtrecto, obtrectas, obtrectavi, obtrectāre, obtrectatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obtrecto |
| II sing. | obtrectas |
| III sing. | obtrectat |
| I plur. | obtrectāmus |
| II plur. | obtrectātis |
| III plur. | obtrectant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtrectābam |
| II sing. | obtrectābas |
| III sing. | obtrectābat |
| I plur. | obtrectabāmus |
| II plur. | obtrectabātis |
| III plur. | obtrectābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtrectābo |
| II sing. | obtrectābis |
| III sing. | obtrectābit |
| I plur. | obtrectabĭmus |
| II plur. | obtrectabĭtis |
| III plur. | obtrectābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obtrectavi |
| II sing. | obtrectavisti |
| III sing. | obtrectavit |
| I plur. | obtrectavĭmus |
| II plur. | obtrectavistis |
| III plur. | obtrectavēreunt, obtrectavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtrectavĕram |
| II sing. | obtrectavĕras |
| III sing. | obtrectavĕrat |
| I plur. | obtrectaverāmus |
| II plur. | obtrectaverātis |
| III plur. | obtrectavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtrectavĕro |
| II sing. | obtrectavĕris |
| III sing. | obtrectavĕrit |
| I plur. | obtrectaverĭmus |
| II plur. | obtrectaverĭtis |
| III plur. | obtrectavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtrectem |
| II sing. | obtrectes |
| III sing. | obtrectet |
| I plur. | obtrectēmus |
| II plur. | obtrectētis |
| III plur. | obtrectent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtrectārem |
| II sing. | obtrectāres |
| III sing. | obtrectāret |
| I plur. | obtrectarēmus |
| II plur. | obtrectarētis |
| III plur. | obtrectārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obtrectavĕrim |
| II sing. | obtrectavĕris |
| III sing. | obtrectavĕrit |
| I plur. | obtrectaverĭmus |
| II plur. | obtrectaverĭtis |
| III plur. | obtrectavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtrectavissem |
| II sing. | obtrectavisses |
| III sing. | obtrectavisset |
| I plur. | obtrectavissēmus |
| II plur. | obtrectavissētis |
| III plur. | obtrectavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtrecta |
| II plur. | obtrectāte |
| FUTUR |
| II sing. | obtrectāto |
| III sing. | obtrectāto |
| II plur. | obtrectatōte |
| III plur. | obtrectanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obtrectans, antis |
| FUTUR |
| obtrectatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obtrectāre |
| PARFAIT |
| obtrectavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obtrectatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obtrectatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obtrectandi |
| Datif: | obtrectando |
| Accusatif: | ad obtrectandum |
| Ablatif: | obtrectando |
| SUPIN |
| obtrectatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTRECTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|