Déclinaison / Conjugueur latin
obturgesco - Diathèse active
(obturgesco, obturgescis, obturgescĕre, obtursi)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obturgesco |
| II sing. | obturgescis |
| III sing. | obturgescit |
| I plur. | obturgescĭmus |
| II plur. | obturgescĭtis |
| III plur. | obturgescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obturgescēbam |
| II sing. | obturgescēbas |
| III sing. | obturgescēbat |
| I plur. | obturgescebāmus |
| II plur. | obturgescebātis |
| III plur. | obturgescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obturgescam |
| II sing. | obturgesces |
| III sing. | obturgescet |
| I plur. | obturgescēmus |
| II plur. | obturgescētis |
| III plur. | obturgescent |
| PARFAIT |
| I sing. | obtursi |
| II sing. | obtursisti |
| III sing. | obtursit |
| I plur. | obtursĭmus |
| II plur. | obtursistis |
| III plur. | obtursērunt, obtursēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtursĕram |
| II sing. | obtursĕras |
| III sing. | obtursĕrat |
| I plur. | obturserāmus |
| II plur. | obturserātis |
| III plur. | obtursĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtursĕro |
| II sing. | obtursĕris |
| III sing. | obtursĕrit |
| I plur. | obturserĭmus |
| II plur. | obturserĭtis |
| III plur. | obtursĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obturgescam |
| II sing. | obturgescas |
| III sing. | obturgescat |
| I plur. | obturgescāmus |
| II plur. | obturgescātis |
| III plur. | obturgescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obturgescĕrem |
| II sing. | obturgescĕres |
| III sing. | obturgescĕret |
| I plur. | obturgescerēmus |
| II plur. | obturgescerētis |
| III plur. | obturgescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obtursĕrim |
| II sing. | obtursĕris |
| III sing. | obtursĕrit |
| I plur. | obturserĭmus |
| II plur. | obturserĭtis |
| III plur. | obtursĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtursissem |
| II sing. | obtursisses |
| III sing. | obtursisset |
| I plur. | obtursissēmus |
| II plur. | obtursissētis |
| III plur. | obtursissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obturgescĕ |
| II plur. | obturgescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obturgescĭto |
| III sing. | obturgescĭto |
| II plur. | obturgescitōte |
| III plur. | obturgescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obturgescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obturgescĕre |
| PARFAIT |
| obtursisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obturgescendi |
| Datif: | obturgescendo |
| Accusatif: | ad obturgescendum |
| Ablatif: | obturgescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTURGESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|