Déclinaison / Conjugueur latin
occumbor - Diathèse passive
(occumbo, occumbis, occubui, occumbĕre, occubitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | occumbor |
| II sing. | occumbĕris, occumbĕre |
| III sing. | occumbĭtur |
| I plur. | occumbĭmur |
| II plur. | occumbimĭni |
| III plur. | occumbuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | occumbēbar |
| II sing. | occumbebāris, occumbebāre |
| III sing. | occumbebātur |
| I plur. | occumbebāmur |
| II plur. | occumbebamĭni |
| III plur. | occumbebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | occumbar |
| II sing. | occumbēris, occumbēre |
| III sing. | occumbētur |
| I plur. | occumbēmur |
| II plur. | occumbemĭni |
| III plur. | occumbentur |
| PARFAIT |
| I sing. | occubitus, a, um sum |
| II sing. | occubitus, a, um es |
| III sing. | occubitus, a, um est |
| I plur. | occubiti, ae, a sumus |
| II plur. | occubiti, ae, a estis |
| III plur. | occubiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | occubitus, a, um eram |
| II sing. | occubitus, a, um eras |
| III sing. | occubitus, a, um erat |
| I plur. | occubiti, ae, a eramus |
| II plur. | occubiti, ae, a eratis |
| III plur. | occubiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | occubitus, a, um ero |
| II sing. | occubitus, a, um eris |
| III sing. | occubitus, a, um erit |
| I plur. | occubiti, ae, a erimus |
| II plur. | occubiti, ae, a eritis |
| III plur. | occubiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | occumbar |
| II sing. | occumbāris, occumbāre |
| III sing. | occumbātur |
| I plur. | occumbāmur |
| II plur. | occumbamĭni |
| III plur. | occumbantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | occumbĕrer |
| II sing. | occumberēris, occumberēre |
| III sing. | occumberētur |
| I plur. | occumberēmur |
| II plur. | occumberemĭni |
| III plur. | occumberentur |
| PARFAIT |
| I sing. | occubitus, a, um sim |
| II sing. | occubitus, a, um sis |
| III sing. | occubitus, a, um sit |
| I plur. | occubiti, ae, a simus |
| II plur. | occubiti, ae, a sitis |
| III plur. | occubiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | occubitus, a, um essem |
| II sing. | occubitus, a, um esses |
| III sing. | occubitus, a, um esset |
| I plur. | occubiti, ae, a essemus |
| II plur. | occubiti, ae, a essetis |
| III plur. | occubiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | occumbĕre |
| II plur. | occumbĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | occumbĭtor |
| III sing. | occumbĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | occumbuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| occubitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| occumbi |
| PARFAIT |
| Singolare: | occubitus, a, um esse |
| Plurale: | occubiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| occubitum esse |
| GERUNDIVO |
| occumbendus, a, um |
| SUPIN |
| occubitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OCCUMBOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|