Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | oenanthinus |
| Gen. | oenanthini |
| Dat. | oenanthino |
| Acc. | oenanthinum |
| Abl. | oenanthino |
| Voc. | oenanthine |
| PLURIEL |
| Nom. | oenanthini |
| Gen. | oenanthinōrum |
| Dat. | oenanthinis |
| Acc. | oenanthinos |
| Abl. | oenanthinis |
| Voc. | oenanthini |
| SINGULIER |
| Nom. | oenanthină |
| Gen. | oenanthinae |
| Dat. | oenanthinae |
| Acc. | oenanthinam |
| Abl. | oenanthinā |
| Voc. | oenanthină |
| PLURIEL |
| Nom. | oenanthinae |
| Gen. | oenanthinārum |
| Dat. | oenanthinis |
| Acc. | oenanthinas |
| Abl. | oenanthinis |
| Voc. | oenanthinae |
| SINGULIER |
| Nom. | oenanthinum |
| Gen. | oenanthini |
| Dat. | oenanthino |
| Acc. | oenanthinum |
| Abl. | oenanthino |
| Voc. | oenanthinum |
| PLURIEL |
| Nom. | oenanthina |
| Gen. | oenanthinōrum |
| Dat. | oenanthinis |
| Acc. | oenanthina |
| Abl. | oenanthinis | |