Déclinaison / Conjugueur latin
  
| SINGULIER |  
| Nom. | oenanthinus |  
| Gen. | oenanthini |  
| Dat. | oenanthino |  
| Acc. | oenanthinum |  
| Abl. | oenanthino |  
| Voc. | oenanthine |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | oenanthini |  
| Gen. | oenanthinōrum |  
| Dat. | oenanthinis |  
| Acc. | oenanthinos |  
| Abl. | oenanthinis |  
| Voc. | oenanthini |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | oenanthină |  
| Gen. | oenanthinae |  
| Dat. | oenanthinae |  
| Acc. | oenanthinam |  
| Abl. | oenanthinā |  
| Voc. | oenanthină |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | oenanthinae |  
| Gen. | oenanthinārum |  
| Dat. | oenanthinis |  
| Acc. | oenanthinas |  
| Abl. | oenanthinis |  
| Voc. | oenanthinae |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | oenanthinum |  
| Gen. | oenanthini |  
| Dat. | oenanthino |  
| Acc. | oenanthinum |  
| Abl. | oenanthino |  
| Voc. | oenanthinum |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | oenanthina |  
| Gen. | oenanthinōrum |  
| Dat. | oenanthinis |  
| Acc. | oenanthina |  
| Abl. | oenanthinis |      |