Déclinaison / Conjugueur latin
offendo - Diathèse active
(offendo, offendis, offendi, offendĕre, offensum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | offendo |
| II sing. | offendis |
| III sing. | offendit |
| I plur. | offendĭmus |
| II plur. | offendĭtis |
| III plur. | offendunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | offendēbam |
| II sing. | offendēbas |
| III sing. | offendēbat |
| I plur. | offendebāmus |
| II plur. | offendebātis |
| III plur. | offendēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | offendam |
| II sing. | offendes |
| III sing. | offendet |
| I plur. | offendēmus |
| II plur. | offendētis |
| III plur. | offendent |
| PARFAIT |
| I sing. | offendi |
| II sing. | offendisti |
| III sing. | offendit |
| I plur. | offendĭmus |
| II plur. | offendistis |
| III plur. | offendērunt, offendēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | offendĕram |
| II sing. | offendĕras |
| III sing. | offendĕrat |
| I plur. | offenderāmus |
| II plur. | offenderātis |
| III plur. | offendĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | offendĕro |
| II sing. | offendĕris |
| III sing. | offendĕrit |
| I plur. | offenderĭmus |
| II plur. | offenderĭtis |
| III plur. | offendĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | offendam |
| II sing. | offendas |
| III sing. | offendat |
| I plur. | offendāmus |
| II plur. | offendātis |
| III plur. | offendant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | offendĕrem |
| II sing. | offendĕres |
| III sing. | offendĕret |
| I plur. | offenderēmus |
| II plur. | offenderētis |
| III plur. | offendĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | offendĕrim |
| II sing. | offendĕris |
| III sing. | offendĕrit |
| I plur. | offenderĭmus |
| II plur. | offenderĭtis |
| III plur. | offendĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | offendissem |
| II sing. | offendisses |
| III sing. | offendisset |
| I plur. | offendissēmus |
| II plur. | offendissētis |
| III plur. | offendissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | offendĕ |
| II plur. | offendĭte |
| FUTUR |
| II sing. | offendĭto |
| III sing. | offendĭto |
| II plur. | offenditōte |
| III plur. | offendunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| offendens, entis |
| FUTUR |
| offensūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| offendĕre |
| PARFAIT |
| offendisse |
| FUTUR |
| Singolare: | offensūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | offensūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | offendendi |
| Datif: | offendendo |
| Accusatif: | ad offendendum |
| Ablatif: | offendendo |
| SUPIN |
| offensum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OFFENDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|