Déclinaison / Conjugueur latin
ōmĭnor - Diathèse active
(ōmĭnor, ōmĭnāris, ōmĭnāri, ominatus, ominatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | ōmĭnor |
| II sing. | ōmĭnāris, ōmĭnāre |
| III sing. | ōmĭnātur |
| I plur. | ōmĭnāmur |
| II plur. | ōmĭnamĭni |
| III plur. | ōmĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ōmĭnābar |
| II sing. | ōmĭnabāris, ōmĭnabāre |
| III sing. | ōmĭnabātur |
| I plur. | ōmĭnabāmur |
| II plur. | ōmĭnabamĭni |
| III plur. | ōmĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ōmĭnābor |
| II sing. | ōmĭnabĕris, ōmĭnabĕre |
| III sing. | ōmĭnabĭtur |
| I plur. | ōmĭnabĭmur |
| II plur. | ōmĭnabimĭni |
| III plur. | ōmĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | ominatus, a, um sum |
| II sing. | ominatus, a, um es |
| III sing. | ominatus, a, um est |
| I plur. | ominati, ae, a sumus |
| II plur. | ominati, ae, a estis |
| III plur. | ominati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ominatus, a, um eram |
| II sing. | ominatus, a, um eras |
| III sing. | ominatus, a, um erat |
| I plur. | ominati, ae, a eramus |
| II plur. | ominati, ae, a eratis |
| III plur. | ominati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ominatus, a, um ero |
| II sing. | ominatus, a, um eris |
| III sing. | ominatus, a, um erit |
| I plur. | ominati, ae, a erimus |
| II plur. | ominati, ae, a eritis |
| III plur. | ominati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ōmĭner |
| II sing. | ōmĭnēris, ōmĭnēre |
| III sing. | ōmĭnētur |
| I plur. | ōmĭnēmur |
| II plur. | ōmĭnemĭni |
| III plur. | ōmĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ōmĭnārer |
| II sing. | ōmĭnarēris, ōmĭnarēre |
| III sing. | ōmĭnarētur |
| I plur. | ōmĭnarēmur |
| II plur. | ōmĭnaremĭni |
| III plur. | ōmĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | ominatus, a, um sim |
| II sing. | ominatus, a, um sis |
| III sing. | ominatus, a, um sit |
| I plur. | ominati, ae, a simus |
| II plur. | ominati, ae, a sitis |
| III plur. | ominati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ominatus, a, um essem |
| II sing. | ominatus, a, um esses |
| III sing. | ominatus, a, um esset |
| I plur. | ominati, ae, a essemus |
| II plur. | ominati, ae, a essetis |
| III plur. | ominati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ōmĭnāre |
| II plur. | ōmĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ōmĭnātor |
| III sing. | ōmĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | ōmĭnantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ōmĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | ominatus, a, um esse |
| Plurale: | ominati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | ominatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | ominatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ōmĭnans, antis |
| FUTUR |
| ominatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | ominatum |
| Passivo: | ominatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ōmĭnandi |
| Datif: | ōmĭnando |
| Accusatif: | ōmĭnandum |
| Ablatif: | ōmĭnando |
| |
| GERUNDIVO |
| ōmĭnandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OMINOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|