Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | omnĭtĕnens |
| Gen. | omnitenentis |
| Dat. | omnitenenti |
| Acc. | omnitenentem |
| Abl. | omnitenenti |
| Voc. | omnĭtĕnens |
| PLURIEL |
| Nom. | omnitenentes |
| Gen. | omnitenentĭum |
| Dat. | omnitenentĭbus |
| Acc. | omnitenentes |
| Abl. | omnitenentĭbus |
| Voc. | omnitenentes |
| SINGULIER |
| Nom. | omnĭtĕnens |
| Gen. | omnitenentis |
| Dat. | omnitenenti |
| Acc. | omnitenentem |
| Abl. | omnitenenti |
| Voc. | omnĭtĕnens |
| PLURIEL |
| Nom. | omnitenentes |
| Gen. | omnitenentĭum |
| Dat. | omnitenentĭbus |
| Acc. | omnitenentes |
| Abl. | omnitenentĭbus |
| Voc. | omnitenentes |
| SINGULIER |
| Nom. | omnĭtĕnens |
| Gen. | omnitenentis |
| Dat. | omnitenenti |
| Acc. | omnĭtĕnens |
| Abl. | omnitenenti |
| Voc. | omnĭtĕnens |
| PLURIEL |
| Nom. | omnitenentĭa |
| Gen. | omnitenentĭum |
| Dat. | omnitenentĭbus |
| Acc. | omnitenentĭa |
| Abl. | omnitenentĭbus | |