Déclinaison / Conjugueur latin
ŏpĭtŭlor - Diathèse active
(ŏpĭtŭlor, ŏpĭtŭlāris, ŏpĭtŭlāri, opitulatus, opitulatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏpĭtŭlor |
| II sing. | ŏpĭtŭlāris, ŏpĭtŭlāre |
| III sing. | ŏpĭtŭlātur |
| I plur. | ŏpĭtŭlāmur |
| II plur. | ŏpĭtŭlamĭni |
| III plur. | ŏpĭtŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏpĭtŭlābar |
| II sing. | ŏpĭtŭlabāris, ŏpĭtŭlabāre |
| III sing. | ŏpĭtŭlabātur |
| I plur. | ŏpĭtŭlabāmus |
| II plur. | ŏpĭtŭlabamĭni |
| III plur. | ŏpĭtŭlantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ŏpĭtŭlābor |
| II sing. | ŏpĭtŭlabĕris, ŏpĭtŭlabĕre |
| III sing. | ŏpĭtŭlabĭtur |
| I plur. | ŏpĭtŭlabĭmur |
| II plur. | ŏpĭtŭlabimĭni |
| III plur. | ŏpĭtŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | opitulatus, a, um sum |
| II sing. | opitulatus, a, um es |
| III sing. | opitulatus, a, um est |
| I plur. | opitulati, ae, a sumus |
| II plur. | opitulati, ae, a estis |
| III plur. | opitulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opitulatus, a, um eram |
| II sing. | opitulatus, a, um eras |
| III sing. | opitulatus, a, um erat |
| I plur. | opitulati, ae, a eramus |
| II plur. | opitulati, ae, a eratis |
| III plur. | opitulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | opitulatus, a, um ero |
| II sing. | opitulatus, a, um eris |
| III sing. | opitulatus, a, um erit |
| I plur. | opitulati, ae, a erimus |
| II plur. | opitulati, ae, a eritis |
| III plur. | opitulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏpĭtŭler |
| II sing. | ŏpĭtŭlēris, ŏpĭtŭlēre |
| III sing. | ŏpĭtŭlētur |
| I plur. | ŏpĭtŭlēmur |
| II plur. | ŏpĭtŭlemĭni |
| III plur. | ŏpĭtŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏpĭtŭlārer |
| II sing. | ŏpĭtŭlarēris, ŏpĭtŭlarēre |
| III sing. | ŏpĭtŭlarētur |
| I plur. | ŏpĭtŭlāremur |
| II plur. | ŏpĭtŭlaremĭni |
| III plur. | ŏpĭtŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | opitulatus, a, um sim |
| II sing. | opitulatus, a, um sis |
| III sing. | opitulatus, a, um sit |
| I plur. | opitulati, ae, a simus |
| II plur. | opitulati, ae, a sitis |
| III plur. | opitulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opitulatus, a, um essem |
| II sing. | opitulatus, a, um esses |
| III sing. | opitulatus, a, um esset |
| I plur. | opitulati, ae, a essemus |
| II plur. | opitulati, ae, a essetis |
| III plur. | opitulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ŏpĭtŭlāre |
| II plur. | ŏpĭtŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ŏpĭtŭlātor |
| III sing. | ŏpĭtŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | ŏpĭtŭlantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ŏpĭtŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | opitulatus, a, um esse |
| Plurale: | opitulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | opitulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | opitulatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ŏpĭtŭlans, antis |
| FUTUR |
| opitulatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | opitulatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ŏpĭtŭlandi |
| Datif: | ŏpĭtŭlando |
| Accusatif: | ŏpĭtŭlandum |
| Ablatif: | ŏpĭtŭlando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |