Déclinaison / Conjugueur latin
opprŏbror - Diathèse passive
(opprŏbro, opprŏbras, opprobravi, opprŏbrāre, opprobratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | opprŏbror |
| II sing. | opprŏbrāris, opprŏbrāre |
| III sing. | opprŏbrātur |
| I plur. | opprŏbrāmur |
| II plur. | opprŏbramĭni |
| III plur. | opprŏbrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | opprŏbrābar |
| II sing. | opprŏbrabāris, opprŏbrabāre |
| III sing. | opprŏbrabātur |
| I plur. | opprŏbrabāmur |
| II plur. | opprŏbrabamĭni |
| III plur. | opprŏbrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | opprŏbrābor |
| II sing. | opprŏbrabĕris, opprŏbrabĕre |
| III sing. | opprŏbrabĭtur |
| I plur. | opprŏbrabĭmur |
| II plur. | opprŏbrabimĭni |
| III plur. | opprŏbrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | opprobratus, a, um sum |
| II sing. | opprobratus, a, um es |
| III sing. | opprobratus, a, um est |
| I plur. | opprobrati, ae, a sumus |
| II plur. | opprobrati, ae, a estis |
| III plur. | opprobrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opprobratus, a, um eram |
| II sing. | opprobratus, a, um eras |
| III sing. | opprobratus, a, um erat |
| I plur. | opprobrati, ae, a eramus |
| II plur. | opprobrati, ae, a eratis |
| III plur. | opprobrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | opprobratus, a, um ero |
| II sing. | opprobratus, a, um eris |
| III sing. | opprobratus, a, um erit |
| I plur. | opprobrati, ae, a erimus |
| II plur. | opprobrati, ae, a eritis |
| III plur. | opprobrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | opprŏbrer |
| II sing. | opprŏbrēris, opprŏbrēre |
| III sing. | opprŏbrētur |
| I plur. | opprŏbrēmur |
| II plur. | opprŏbremĭni |
| III plur. | opprŏbrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | opprŏbrārer |
| II sing. | opprŏbrarēris, opprŏbrarēre |
| III sing. | opprŏbrarētur |
| I plur. | opprŏbrarēmur |
| II plur. | opprŏbraremĭni |
| III plur. | opprŏbrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | opprobratus, a, um sim |
| II sing. | opprobratus, a, um sis |
| III sing. | opprobratus, a, um sit |
| I plur. | opprobrati, ae, a simus |
| II plur. | opprobrati, ae, a sitis |
| III plur. | opprobrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opprobratus, a, um essem |
| II sing. | opprobratus, a, um esses |
| III sing. | opprobratus, a, um esset |
| I plur. | opprobrati, ae, a essemus |
| II plur. | opprobrati, ae, a essetis |
| III plur. | opprobrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | opprŏbrāre |
| II plur. | opprŏbramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | opprŏbrātor |
| III sing. | opprŏbrātor |
| II plur. | |
| III plur. | opprŏbrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| opprobratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| opprŏbrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | opprobratus, a, um esse |
| Plurale: | opprobrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| opprobratum esse |
| GERUNDIVO |
| opprŏbrandus, a, um | |