Déclinaison / Conjugueur latin
oprepor - Diathèse passive
(oprepo, oprepis, oprepsi, oprepĕre, opreptum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | oprepor |
| II sing. | oprepĕris, oprepĕre |
| III sing. | oprepĭtur |
| I plur. | oprepĭmur |
| II plur. | oprepimĭni |
| III plur. | oprepuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oprepēbar |
| II sing. | oprepebāris, oprepebāre |
| III sing. | oprepebātur |
| I plur. | oprepebāmur |
| II plur. | oprepebamĭni |
| III plur. | oprepebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oprepar |
| II sing. | oprepēris, oprepēre |
| III sing. | oprepētur |
| I plur. | oprepēmur |
| II plur. | oprepemĭni |
| III plur. | oprepentur |
| PARFAIT |
| I sing. | opreptus, a, um sum |
| II sing. | opreptus, a, um es |
| III sing. | opreptus, a, um est |
| I plur. | oprepti, ae, a sumus |
| II plur. | oprepti, ae, a estis |
| III plur. | oprepti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opreptus, a, um eram |
| II sing. | opreptus, a, um eras |
| III sing. | opreptus, a, um erat |
| I plur. | oprepti, ae, a eramus |
| II plur. | oprepti, ae, a eratis |
| III plur. | oprepti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | opreptus, a, um ero |
| II sing. | opreptus, a, um eris |
| III sing. | opreptus, a, um erit |
| I plur. | oprepti, ae, a erimus |
| II plur. | oprepti, ae, a eritis |
| III plur. | oprepti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | oprepar |
| II sing. | oprepāris, oprepāre |
| III sing. | oprepātur |
| I plur. | oprepāmur |
| II plur. | oprepamĭni |
| III plur. | oprepantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oprepĕrer |
| II sing. | opreperēris, opreperēre |
| III sing. | opreperētur |
| I plur. | opreperēmur |
| II plur. | opreperemĭni |
| III plur. | opreperentur |
| PARFAIT |
| I sing. | opreptus, a, um sim |
| II sing. | opreptus, a, um sis |
| III sing. | opreptus, a, um sit |
| I plur. | oprepti, ae, a simus |
| II plur. | oprepti, ae, a sitis |
| III plur. | oprepti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opreptus, a, um essem |
| II sing. | opreptus, a, um esses |
| III sing. | opreptus, a, um esset |
| I plur. | oprepti, ae, a essemus |
| II plur. | oprepti, ae, a essetis |
| III plur. | oprepti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oprepĕre |
| II plur. | oprepĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | oprepĭtor |
| III sing. | oprepĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | oprepuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| opreptus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| oprepi |
| PARFAIT |
| Singolare: | opreptus, a, um esse |
| Plurale: | oprepti, ae, a esse |
| FUTUR |
| opreptum esse |
| GERUNDIVO |
| oprependus, a, um |
| SUPIN |
| opreptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OPREPOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|