Déclinaison / Conjugueur latin
opstĭnor - Diathèse passive
(opstĭno, opstĭnas, opstinavi, opstĭnāre, opstinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | opstĭnor |
| II sing. | opstĭnāris, opstĭnāre |
| III sing. | opstĭnātur |
| I plur. | opstĭnāmur |
| II plur. | opstĭnamĭni |
| III plur. | opstĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | opstĭnābar |
| II sing. | opstĭnabāris, opstĭnabāre |
| III sing. | opstĭnabātur |
| I plur. | opstĭnabāmur |
| II plur. | opstĭnabamĭni |
| III plur. | opstĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | opstĭnābor |
| II sing. | opstĭnabĕris, opstĭnabĕre |
| III sing. | opstĭnabĭtur |
| I plur. | opstĭnabĭmur |
| II plur. | opstĭnabimĭni |
| III plur. | opstĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | opstinatus, a, um sum |
| II sing. | opstinatus, a, um es |
| III sing. | opstinatus, a, um est |
| I plur. | opstinati, ae, a sumus |
| II plur. | opstinati, ae, a estis |
| III plur. | opstinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opstinatus, a, um eram |
| II sing. | opstinatus, a, um eras |
| III sing. | opstinatus, a, um erat |
| I plur. | opstinati, ae, a eramus |
| II plur. | opstinati, ae, a eratis |
| III plur. | opstinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | opstinatus, a, um ero |
| II sing. | opstinatus, a, um eris |
| III sing. | opstinatus, a, um erit |
| I plur. | opstinati, ae, a erimus |
| II plur. | opstinati, ae, a eritis |
| III plur. | opstinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | opstĭner |
| II sing. | opstĭnēris, opstĭnēre |
| III sing. | opstĭnētur |
| I plur. | opstĭnēmur |
| II plur. | opstĭnemĭni |
| III plur. | opstĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | opstĭnārer |
| II sing. | opstĭnarēris, opstĭnarēre |
| III sing. | opstĭnarētur |
| I plur. | opstĭnarēmur |
| II plur. | opstĭnaremĭni |
| III plur. | opstĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | opstinatus, a, um sim |
| II sing. | opstinatus, a, um sis |
| III sing. | opstinatus, a, um sit |
| I plur. | opstinati, ae, a simus |
| II plur. | opstinati, ae, a sitis |
| III plur. | opstinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opstinatus, a, um essem |
| II sing. | opstinatus, a, um esses |
| III sing. | opstinatus, a, um esset |
| I plur. | opstinati, ae, a essemus |
| II plur. | opstinati, ae, a essetis |
| III plur. | opstinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | opstĭnāre |
| II plur. | opstĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | opstĭnātor |
| III sing. | opstĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | opstĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| opstinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| opstĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | opstinatus, a, um esse |
| Plurale: | opstinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| opstinatum esse |
| GERUNDIVO |
| opstĭnandus, a, um | |