Déclinaison / Conjugueur latin
pēiĕro - Diathèse active
(pēiĕro, pēiĕras, peieravi, pēiĕrāre, peieratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pēiĕro |
| II sing. | pēiĕras |
| III sing. | pēiĕrat |
| I plur. | pēiĕrāmus |
| II plur. | pēiĕrātis |
| III plur. | pēiĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pēiĕrābam |
| II sing. | pēiĕrābas |
| III sing. | pēiĕrābat |
| I plur. | pēiĕrabāmus |
| II plur. | pēiĕrabātis |
| III plur. | pēiĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pēiĕrābo |
| II sing. | pēiĕrābis |
| III sing. | pēiĕrābit |
| I plur. | pēiĕrabĭmus |
| II plur. | pēiĕrabĭtis |
| III plur. | pēiĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | peieravi |
| II sing. | peieravisti |
| III sing. | peieravit |
| I plur. | peieravĭmus |
| II plur. | peieravistis |
| III plur. | peieravēreunt, peieravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | peieravĕram |
| II sing. | peieravĕras |
| III sing. | peieravĕrat |
| I plur. | peieraverāmus |
| II plur. | peieraverātis |
| III plur. | peieravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | peieravĕro |
| II sing. | peieravĕris |
| III sing. | peieravĕrit |
| I plur. | peieraverĭmus |
| II plur. | peieraverĭtis |
| III plur. | peieravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | pēiĕrem |
| II sing. | pēiĕres |
| III sing. | pēiĕret |
| I plur. | pēiĕrēmus |
| II plur. | pēiĕrētis |
| III plur. | pēiĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pēiĕrārem |
| II sing. | pēiĕrāres |
| III sing. | pēiĕrāret |
| I plur. | pēiĕrarēmus |
| II plur. | pēiĕrarētis |
| III plur. | pēiĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | peieravĕrim |
| II sing. | peieravĕris |
| III sing. | peieravĕrit |
| I plur. | peieraverĭmus |
| II plur. | peieraverĭtis |
| III plur. | peieravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | peieravissem |
| II sing. | peieravisses |
| III sing. | peieravisset |
| I plur. | peieravissēmus |
| II plur. | peieravissētis |
| III plur. | peieravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pēiĕra |
| II plur. | pēiĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | pēiĕrāto |
| III sing. | pēiĕrāto |
| II plur. | pēiĕratōte |
| III plur. | pēiĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| pēiĕrans, antis |
| FUTUR |
| peieratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| pēiĕrāre |
| PARFAIT |
| peieravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | peieratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | peieratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | pēiĕrandi |
| Datif: | pēiĕrando |
| Accusatif: | ad pēiĕrandum |
| Ablatif: | pēiĕrando |
| SUPIN |
| peieratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PEIERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|