Déclinaison / Conjugueur latin
pensĭtor - Diathèse passive
(pensĭto, pensĭtas, pensitavi, pensĭtāre, pensitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pensĭtor |
| II sing. | pensĭtāris, pensĭtāre |
| III sing. | pensĭtātur |
| I plur. | pensĭtāmur |
| II plur. | pensĭtamĭni |
| III plur. | pensĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pensĭtābar |
| II sing. | pensĭtabāris, pensĭtabāre |
| III sing. | pensĭtabātur |
| I plur. | pensĭtabāmur |
| II plur. | pensĭtabamĭni |
| III plur. | pensĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pensĭtābor |
| II sing. | pensĭtabĕris, pensĭtabĕre |
| III sing. | pensĭtabĭtur |
| I plur. | pensĭtabĭmur |
| II plur. | pensĭtabimĭni |
| III plur. | pensĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | pensitatus, a, um sum |
| II sing. | pensitatus, a, um es |
| III sing. | pensitatus, a, um est |
| I plur. | pensitati, ae, a sumus |
| II plur. | pensitati, ae, a estis |
| III plur. | pensitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pensitatus, a, um eram |
| II sing. | pensitatus, a, um eras |
| III sing. | pensitatus, a, um erat |
| I plur. | pensitati, ae, a eramus |
| II plur. | pensitati, ae, a eratis |
| III plur. | pensitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | pensitatus, a, um ero |
| II sing. | pensitatus, a, um eris |
| III sing. | pensitatus, a, um erit |
| I plur. | pensitati, ae, a erimus |
| II plur. | pensitati, ae, a eritis |
| III plur. | pensitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | pensĭter |
| II sing. | pensĭtēris, pensĭtēre |
| III sing. | pensĭtētur |
| I plur. | pensĭtēmur |
| II plur. | pensĭtemĭni |
| III plur. | pensĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pensĭtārer |
| II sing. | pensĭtarēris, pensĭtarēre |
| III sing. | pensĭtarētur |
| I plur. | pensĭtarēmur |
| II plur. | pensĭtaremĭni |
| III plur. | pensĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pensitatus, a, um sim |
| II sing. | pensitatus, a, um sis |
| III sing. | pensitatus, a, um sit |
| I plur. | pensitati, ae, a simus |
| II plur. | pensitati, ae, a sitis |
| III plur. | pensitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pensitatus, a, um essem |
| II sing. | pensitatus, a, um esses |
| III sing. | pensitatus, a, um esset |
| I plur. | pensitati, ae, a essemus |
| II plur. | pensitati, ae, a essetis |
| III plur. | pensitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pensĭtāre |
| II plur. | pensĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | pensĭtātor |
| III sing. | pensĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | pensĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| pensitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| pensĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | pensitatus, a, um esse |
| Plurale: | pensitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| pensitatum esse |
| GERUNDIVO |
| pensĭtandus, a, um | |