Déclinaison / Conjugueur latin
percălesco - Diathèse active
(percălesco, percălescis, percălescĕre, percalui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | percălesco |
| II sing. | percălescis |
| III sing. | percălescit |
| I plur. | percălescĭmus |
| II plur. | percălescĭtis |
| III plur. | percălescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percălescēbam |
| II sing. | percălescēbas |
| III sing. | percălescēbat |
| I plur. | percălescebāmus |
| II plur. | percălescebātis |
| III plur. | percălescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | percălescam |
| II sing. | percălesces |
| III sing. | percălescet |
| I plur. | percălescēmus |
| II plur. | percălescētis |
| III plur. | percălescent |
| PARFAIT |
| I sing. | percalui |
| II sing. | percaluisti |
| III sing. | percaluit |
| I plur. | percaluĭmus |
| II plur. | percaluistis |
| III plur. | percaluērunt, percaluēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percaluĕram |
| II sing. | percaluĕras |
| III sing. | percaluĕrat |
| I plur. | percaluerāmus |
| II plur. | percaluerātis |
| III plur. | percaluĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | percaluĕro |
| II sing. | percaluĕris |
| III sing. | percaluĕrit |
| I plur. | percaluerĭmus |
| II plur. | percaluerĭtis |
| III plur. | percaluĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | percălescam |
| II sing. | percălescas |
| III sing. | percălescat |
| I plur. | percălescāmus |
| II plur. | percălescātis |
| III plur. | percălescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percălescĕrem |
| II sing. | percălescĕres |
| III sing. | percălescĕret |
| I plur. | percălescerēmus |
| II plur. | percălescerētis |
| III plur. | percălescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | percaluĕrim |
| II sing. | percaluĕris |
| III sing. | percaluĕrit |
| I plur. | percaluerĭmus |
| II plur. | percaluerĭtis |
| III plur. | percaluĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percaluissem |
| II sing. | percaluisses |
| III sing. | percaluisset |
| I plur. | percaluissēmus |
| II plur. | percaluissētis |
| III plur. | percaluissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | percălescĕ |
| II plur. | percălescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | percălescĭto |
| III sing. | percălescĭto |
| II plur. | percălescitōte |
| III plur. | percălescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| percălescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| percălescĕre |
| PARFAIT |
| percaluisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | percălescendi |
| Datif: | percălescendo |
| Accusatif: | ad percălescendum |
| Ablatif: | percălescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERCALESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|