Déclinaison / Conjugueur latin
perfrĭco - Diathèse active
(perfrĭco, perfrĭcas, perfricui, perfrĭcāre, perfricatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | perfrĭco |
| II sing. | perfrĭcas |
| III sing. | perfrĭcat |
| I plur. | perfrĭcāmus |
| II plur. | perfrĭcātis |
| III plur. | perfrĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perfrĭcābam |
| II sing. | perfrĭcābas |
| III sing. | perfrĭcābat |
| I plur. | perfrĭcabāmus |
| II plur. | perfrĭcabātis |
| III plur. | perfrĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | perfrĭcābo |
| II sing. | perfrĭcābis |
| III sing. | perfrĭcābit |
| I plur. | perfrĭcabĭmus |
| II plur. | perfrĭcabĭtis |
| III plur. | perfrĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | perfricui |
| II sing. | perfricuisti |
| III sing. | perfricuit |
| I plur. | perfricuĭmus |
| II plur. | perfricuistis |
| III plur. | perfricuērunt, perfricuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perfricuĕram |
| II sing. | perfricuĕras |
| III sing. | perfricuĕrat |
| I plur. | perfricuerāmus |
| II plur. | perfricuerātis |
| III plur. | perfricuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | perfricuĕro |
| II sing. | perfricuĕris |
| III sing. | perfricuĕrit |
| I plur. | perfricuerĭmus |
| II plur. | perfricuerĭtis |
| III plur. | perfricuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | perfrĭcem |
| II sing. | perfrĭces |
| III sing. | perfrĭcet |
| I plur. | perfrĭcēmus |
| II plur. | perfrĭcētis |
| III plur. | perfrĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perfrĭcārem |
| II sing. | perfrĭcāres |
| III sing. | perfrĭcāret |
| I plur. | perfrĭcarēmus |
| II plur. | perfrĭcarētis |
| III plur. | perfrĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | perfricuĕrim |
| II sing. | perfricuĕris |
| III sing. | perfricuĕrit |
| I plur. | perfricuerĭmus |
| II plur. | perfricuerĭtis |
| III plur. | perfricuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perfricuissem |
| II sing. | perfricuisses |
| III sing. | perfricuisset |
| I plur. | perfricuissēmus |
| II plur. | perfricuissētis |
| III plur. | perfricuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | perfrĭca |
| II plur. | perfrĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | perfrĭcāto |
| III sing. | perfrĭcāto |
| II plur. | perfrĭcatōte |
| III plur. | perfrĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| perfrĭcans, antis |
| FUTUR |
| perfricatūrūs o perfrictūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| perfrĭcāre |
| PARFAIT |
| perfricuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | perfricatūrūm o perfrictūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | perfricatūros o perfrictūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | perfrĭcandi |
| Datif: | perfrĭcando |
| Accusatif: | ad perfrĭcandum |
| Ablatif: | perfrĭcando |
| SUPIN |
| perfricatum o perfrictum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERFRICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|