Déclinaison / Conjugueur latin
perfrŭor - Diathèse active
(perfrŭor, perfrŭĕris, perfrŭi, perfructus, perfructum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | perfrŭor |
| II sing. | perfrŭĕris, perfrŭĕre |
| III sing. | perfrŭĭtur |
| I plur. | perfrŭĭmur |
| II plur. | perfrŭimĭni |
| III plur. | perfrŭuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perfrŭēbar |
| II sing. | perfrŭebāris, perfrŭebāre |
| III sing. | perfrŭebātur |
| I plur. | perfrŭebāmur |
| II plur. | perfrŭebamĭni |
| III plur. | perfrŭebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | perfrŭar |
| II sing. | perfrŭēris, perfrŭēre |
| III sing. | perfrŭētur |
| I plur. | perfrŭēmur |
| II plur. | perfrŭemĭni |
| III plur. | perfrŭentur |
| PARFAIT |
| I sing. | perfructus, a, um sum |
| II sing. | perfructus, a, um es |
| III sing. | perfructus, a, um est |
| I plur. | perfructi, ae, a sumus |
| II plur. | perfructi, ae, a estis |
| III plur. | perfructi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perfructus, a, um eram |
| II sing. | perfructus, a, um eras |
| III sing. | perfructus, a, um erat |
| I plur. | perfructi, ae, a eramus |
| II plur. | perfructi, ae, a eratis |
| III plur. | perfructi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | perfructus, a, um ero |
| II sing. | perfructus, a, um eris |
| III sing. | perfructus, a, um erit |
| I plur. | perfructi, ae, a erimus |
| II plur. | perfructi, ae, a eritis |
| III plur. | perfructi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | perfrŭar |
| II sing. | perfrŭāris, perfrŭāre |
| III sing. | perfrŭātur |
| I plur. | perfrŭāmur |
| II plur. | perfrŭamĭni |
| III plur. | perfrŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perfrŭĕrer |
| II sing. | perfrŭerēris, perfrŭerēre |
| III sing. | perfrŭerētur |
| I plur. | perfrŭerēmur |
| II plur. | perfrŭeremĭni |
| III plur. | perfrŭerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | perfructus, a, um sim |
| II sing. | perfructus, a, um sis |
| III sing. | perfructus, a, um sit |
| I plur. | perfructi, ae, a simus |
| II plur. | perfructi, ae, a sitis |
| III plur. | perfructi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perfructus, a, um essem |
| II sing. | perfructus, a, um esses |
| III sing. | perfructus, a, um esset |
| I plur. | perfructi, ae, a essemus |
| II plur. | perfructi, ae, a essetis |
| III plur. | perfructi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | perfrŭĕre |
| II plur. | perfrŭimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | perfrŭĭtor |
| III sing. | perfrŭĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | perfrŭuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| perfrŭi |
| PARFAIT |
| Singolare: | perfructus, a, um esse |
| Plurale: | perfructi, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | perfructūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | perfructūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| perfrŭens, entis |
| FUTUR |
| perfructūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | perfructum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | perfrŭendi |
| Datif: | perfrŭendo |
| Accusatif: | perfrŭendum |
| Ablatif: | perfrŭendo |
| |
| GERUNDIVO |
| | |