Déclinaison / Conjugueur latin
pergnoscor - Diathèse passive
(pergnosco, pergnoscis, pergnovi, pergnoscĕre, pergnotum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pergnoscor |
| II sing. | pergnoscĕris, pergnoscĕre |
| III sing. | pergnoscĭtur |
| I plur. | pergnoscĭmur |
| II plur. | pergnoscimĭni |
| III plur. | pergnoscuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pergnoscēbar |
| II sing. | pergnoscebāris, pergnoscebāre |
| III sing. | pergnoscebātur |
| I plur. | pergnoscebāmur |
| II plur. | pergnoscebamĭni |
| III plur. | pergnoscebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pergnoscar |
| II sing. | pergnoscēris, pergnoscēre |
| III sing. | pergnoscētur |
| I plur. | pergnoscēmur |
| II plur. | pergnoscemĭni |
| III plur. | pergnoscentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pergnotus, a, um sum |
| II sing. | pergnotus, a, um es |
| III sing. | pergnotus, a, um est |
| I plur. | pergnoti, ae, a sumus |
| II plur. | pergnoti, ae, a estis |
| III plur. | pergnoti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pergnotus, a, um eram |
| II sing. | pergnotus, a, um eras |
| III sing. | pergnotus, a, um erat |
| I plur. | pergnoti, ae, a eramus |
| II plur. | pergnoti, ae, a eratis |
| III plur. | pergnoti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | pergnotus, a, um ero |
| II sing. | pergnotus, a, um eris |
| III sing. | pergnotus, a, um erit |
| I plur. | pergnoti, ae, a erimus |
| II plur. | pergnoti, ae, a eritis |
| III plur. | pergnoti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | pergnoscar |
| II sing. | pergnoscāris, pergnoscāre |
| III sing. | pergnoscātur |
| I plur. | pergnoscāmur |
| II plur. | pergnoscamĭni |
| III plur. | pergnoscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pergnoscĕrer |
| II sing. | pergnoscerēris, pergnoscerēre |
| III sing. | pergnoscerētur |
| I plur. | pergnoscerēmur |
| II plur. | pergnosceremĭni |
| III plur. | pergnoscerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pergnotus, a, um sim |
| II sing. | pergnotus, a, um sis |
| III sing. | pergnotus, a, um sit |
| I plur. | pergnoti, ae, a simus |
| II plur. | pergnoti, ae, a sitis |
| III plur. | pergnoti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pergnotus, a, um essem |
| II sing. | pergnotus, a, um esses |
| III sing. | pergnotus, a, um esset |
| I plur. | pergnoti, ae, a essemus |
| II plur. | pergnoti, ae, a essetis |
| III plur. | pergnoti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pergnoscĕre |
| II plur. | pergnoscimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | pergnoscĭtor |
| III sing. | pergnoscĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | pergnoscuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| pergnotus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| pergnosci |
| PARFAIT |
| Singolare: | pergnotus, a, um esse |
| Plurale: | pergnoti, ae, a esse |
| FUTUR |
| pergnotum esse |
| GERUNDIVO |
| pergnoscendus, a, um |
| SUPIN |
| pergnotu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERGNOSCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|