Déclinaison / Conjugueur latin
permūtor - Diathèse passive
(permūto, permūtas, permutavi, permūtāre, permutatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | permūtor |
| II sing. | permūtāris, permūtāre |
| III sing. | permūtātur |
| I plur. | permūtāmur |
| II plur. | permūtamĭni |
| III plur. | permūtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | permūtābar |
| II sing. | permūtabāris, permūtabāre |
| III sing. | permūtabātur |
| I plur. | permūtabāmur |
| II plur. | permūtabamĭni |
| III plur. | permūtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | permūtābor |
| II sing. | permūtabĕris, permūtabĕre |
| III sing. | permūtabĭtur |
| I plur. | permūtabĭmur |
| II plur. | permūtabimĭni |
| III plur. | permūtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | permutatus, a, um sum |
| II sing. | permutatus, a, um es |
| III sing. | permutatus, a, um est |
| I plur. | permutati, ae, a sumus |
| II plur. | permutati, ae, a estis |
| III plur. | permutati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | permutatus, a, um eram |
| II sing. | permutatus, a, um eras |
| III sing. | permutatus, a, um erat |
| I plur. | permutati, ae, a eramus |
| II plur. | permutati, ae, a eratis |
| III plur. | permutati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | permutatus, a, um ero |
| II sing. | permutatus, a, um eris |
| III sing. | permutatus, a, um erit |
| I plur. | permutati, ae, a erimus |
| II plur. | permutati, ae, a eritis |
| III plur. | permutati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | permūter |
| II sing. | permūtēris, permūtēre |
| III sing. | permūtētur |
| I plur. | permūtēmur |
| II plur. | permūtemĭni |
| III plur. | permūtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | permūtārer |
| II sing. | permūtarēris, permūtarēre |
| III sing. | permūtarētur |
| I plur. | permūtarēmur |
| II plur. | permūtaremĭni |
| III plur. | permūtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | permutatus, a, um sim |
| II sing. | permutatus, a, um sis |
| III sing. | permutatus, a, um sit |
| I plur. | permutati, ae, a simus |
| II plur. | permutati, ae, a sitis |
| III plur. | permutati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | permutatus, a, um essem |
| II sing. | permutatus, a, um esses |
| III sing. | permutatus, a, um esset |
| I plur. | permutati, ae, a essemus |
| II plur. | permutati, ae, a essetis |
| III plur. | permutati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | permūtāre |
| II plur. | permūtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | permūtātor |
| III sing. | permūtātor |
| II plur. | |
| III plur. | permūtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| permutatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| permūtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | permutatus, a, um esse |
| Plurale: | permutati, ae, a esse |
| FUTUR |
| permutatum esse |
| GERUNDIVO |
| permūtandus, a, um | |