Déclinaison / Conjugueur latin
pernoscor - Diathèse passive
(pernosco, pernoscis, pernovi, pernoscĕre, pernotum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pernoscor |
| II sing. | pernoscĕris, pernoscĕre |
| III sing. | pernoscĭtur |
| I plur. | pernoscĭmur |
| II plur. | pernoscimĭni |
| III plur. | pernoscuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pernoscēbar |
| II sing. | pernoscebāris, pernoscebāre |
| III sing. | pernoscebātur |
| I plur. | pernoscebāmur |
| II plur. | pernoscebamĭni |
| III plur. | pernoscebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pernoscar |
| II sing. | pernoscēris, pernoscēre |
| III sing. | pernoscētur |
| I plur. | pernoscēmur |
| II plur. | pernoscemĭni |
| III plur. | pernoscentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pernotus, a, um sum |
| II sing. | pernotus, a, um es |
| III sing. | pernotus, a, um est |
| I plur. | pernoti, ae, a sumus |
| II plur. | pernoti, ae, a estis |
| III plur. | pernoti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pernotus, a, um eram |
| II sing. | pernotus, a, um eras |
| III sing. | pernotus, a, um erat |
| I plur. | pernoti, ae, a eramus |
| II plur. | pernoti, ae, a eratis |
| III plur. | pernoti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | pernotus, a, um ero |
| II sing. | pernotus, a, um eris |
| III sing. | pernotus, a, um erit |
| I plur. | pernoti, ae, a erimus |
| II plur. | pernoti, ae, a eritis |
| III plur. | pernoti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | pernoscar |
| II sing. | pernoscāris, pernoscāre |
| III sing. | pernoscātur |
| I plur. | pernoscāmur |
| II plur. | pernoscamĭni |
| III plur. | pernoscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pernoscĕrer |
| II sing. | pernoscerēris, pernoscerēre |
| III sing. | pernoscerētur |
| I plur. | pernoscerēmur |
| II plur. | pernosceremĭni |
| III plur. | pernoscerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pernotus, a, um sim |
| II sing. | pernotus, a, um sis |
| III sing. | pernotus, a, um sit |
| I plur. | pernoti, ae, a simus |
| II plur. | pernoti, ae, a sitis |
| III plur. | pernoti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pernotus, a, um essem |
| II sing. | pernotus, a, um esses |
| III sing. | pernotus, a, um esset |
| I plur. | pernoti, ae, a essemus |
| II plur. | pernoti, ae, a essetis |
| III plur. | pernoti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pernoscĕre |
| II plur. | pernoscimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | pernoscĭtor |
| III sing. | pernoscĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | pernoscuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| pernotus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| pernosci |
| PARFAIT |
| Singolare: | pernotus, a, um esse |
| Plurale: | pernoti, ae, a esse |
| FUTUR |
| pernotum esse |
| GERUNDIVO |
| pernoscendus, a, um |
| SUPIN |
| pernotu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERNOSCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|