Déclinaison / Conjugueur latin
perrŏgor - Diathèse passive
(perrŏgo, perrŏgas, perrogavi, perrŏgāre, perrogatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | perrŏgor |
| II sing. | perrŏgāris, perrŏgāre |
| III sing. | perrŏgātur |
| I plur. | perrŏgāmur |
| II plur. | perrŏgamĭni |
| III plur. | perrŏgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perrŏgābar |
| II sing. | perrŏgabāris, perrŏgabāre |
| III sing. | perrŏgabātur |
| I plur. | perrŏgabāmur |
| II plur. | perrŏgabamĭni |
| III plur. | perrŏgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | perrŏgābor |
| II sing. | perrŏgabĕris, perrŏgabĕre |
| III sing. | perrŏgabĭtur |
| I plur. | perrŏgabĭmur |
| II plur. | perrŏgabimĭni |
| III plur. | perrŏgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | perrogatus, a, um sum |
| II sing. | perrogatus, a, um es |
| III sing. | perrogatus, a, um est |
| I plur. | perrogati, ae, a sumus |
| II plur. | perrogati, ae, a estis |
| III plur. | perrogati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perrogatus, a, um eram |
| II sing. | perrogatus, a, um eras |
| III sing. | perrogatus, a, um erat |
| I plur. | perrogati, ae, a eramus |
| II plur. | perrogati, ae, a eratis |
| III plur. | perrogati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | perrogatus, a, um ero |
| II sing. | perrogatus, a, um eris |
| III sing. | perrogatus, a, um erit |
| I plur. | perrogati, ae, a erimus |
| II plur. | perrogati, ae, a eritis |
| III plur. | perrogati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | perrŏger |
| II sing. | perrŏgēris, perrŏgēre |
| III sing. | perrŏgētur |
| I plur. | perrŏgēmur |
| II plur. | perrŏgemĭni |
| III plur. | perrŏgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perrŏgārer |
| II sing. | perrŏgarēris, perrŏgarēre |
| III sing. | perrŏgarētur |
| I plur. | perrŏgarēmur |
| II plur. | perrŏgaremĭni |
| III plur. | perrŏgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | perrogatus, a, um sim |
| II sing. | perrogatus, a, um sis |
| III sing. | perrogatus, a, um sit |
| I plur. | perrogati, ae, a simus |
| II plur. | perrogati, ae, a sitis |
| III plur. | perrogati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perrogatus, a, um essem |
| II sing. | perrogatus, a, um esses |
| III sing. | perrogatus, a, um esset |
| I plur. | perrogati, ae, a essemus |
| II plur. | perrogati, ae, a essetis |
| III plur. | perrogati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | perrŏgāre |
| II plur. | perrŏgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | perrŏgātor |
| III sing. | perrŏgātor |
| II plur. | |
| III plur. | perrŏgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| perrogatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| perrŏgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | perrogatus, a, um esse |
| Plurale: | perrogati, ae, a esse |
| FUTUR |
| perrogatum esse |
| GERUNDIVO |
| perrŏgandus, a, um | |