Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | persăpĭens |
| Gen. | persapientis |
| Dat. | persapienti |
| Acc. | persapientem |
| Abl. | persapienti |
| Voc. | persăpĭens |
| PLURIEL |
| Nom. | persapientes |
| Gen. | persapientĭum |
| Dat. | persapientĭbus |
| Acc. | persapientes |
| Abl. | persapientĭbus |
| Voc. | persapientes |
| SINGULIER |
| Nom. | persăpĭens |
| Gen. | persapientis |
| Dat. | persapienti |
| Acc. | persapientem |
| Abl. | persapienti |
| Voc. | persăpĭens |
| PLURIEL |
| Nom. | persapientes |
| Gen. | persapientĭum |
| Dat. | persapientĭbus |
| Acc. | persapientes |
| Abl. | persapientĭbus |
| Voc. | persapientes |
| SINGULIER |
| Nom. | persăpĭens |
| Gen. | persapientis |
| Dat. | persapienti |
| Acc. | persăpĭens |
| Abl. | persapienti |
| Voc. | persăpĭens |
| PLURIEL |
| Nom. | persapientĭa |
| Gen. | persapientĭum |
| Dat. | persapientĭbus |
| Acc. | persapientĭa |
| Abl. | persapientĭbus | |