Déclinaison / Conjugueur latin
pertento - Diathèse active
(pertento, pertentas, pertenptavi, pertentāre, pertenptatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pertento |
| II sing. | pertentas |
| III sing. | pertentat |
| I plur. | pertentāmus |
| II plur. | pertentātis |
| III plur. | pertentant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pertentābam |
| II sing. | pertentābas |
| III sing. | pertentābat |
| I plur. | pertentabāmus |
| II plur. | pertentabātis |
| III plur. | pertentābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pertentābo |
| II sing. | pertentābis |
| III sing. | pertentābit |
| I plur. | pertentabĭmus |
| II plur. | pertentabĭtis |
| III plur. | pertentābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | pertenptavi |
| II sing. | pertenptavisti |
| III sing. | pertenptavit |
| I plur. | pertenptavĭmus |
| II plur. | pertenptavistis |
| III plur. | pertenptavērunt, pertenptavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pertenptavĕram |
| II sing. | pertenptavĕras |
| III sing. | pertenptavĕrat |
| I plur. | pertenptaverāmus |
| II plur. | pertenptaverātis |
| III plur. | pertenptavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | pertenptavĕro |
| II sing. | pertenptavĕris |
| III sing. | pertenptavĕrit |
| I plur. | pertenptaverĭmus |
| II plur. | pertenptaverĭtis |
| III plur. | pertenptavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | pertentem |
| II sing. | pertentes |
| III sing. | pertentet |
| I plur. | pertentēmus |
| II plur. | pertentētis |
| III plur. | pertentent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pertentārem |
| II sing. | pertentāres |
| III sing. | pertentāret |
| I plur. | pertentarēmus |
| II plur. | pertentarētis |
| III plur. | pertentārent |
| PARFAIT |
| I sing. | pertenptavĕrim |
| II sing. | pertenptavĕris |
| III sing. | pertenptavĕrit |
| I plur. | pertenptaverĭmus |
| II plur. | pertenptaverĭtis |
| III plur. | pertenptavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pertenptavissem |
| II sing. | pertenptavisses |
| III sing. | pertenptavisset |
| I plur. | pertenptavissēmus |
| II plur. | pertenptavissētis |
| III plur. | pertenptavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pertenta |
| II plur. | pertentāte |
| FUTUR |
| II sing. | pertentāto |
| III sing. | pertentāto |
| II plur. | pertentatōte |
| III plur. | pertentanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| pertentans, antis |
| FUTUR |
| pertenptatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| pertentāre |
| PARFAIT |
| pertenptavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | pertenptatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | pertenptatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | pertentandi |
| Datif: | pertentando |
| Accusatif: | ad pertentandum |
| Ablatif: | pertentando |
| SUPIN |
| pertenptatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERTENTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|