Déclinaison / Conjugueur latin
pĭgrĭtor - Diathèse active
(pĭgrĭtor, pĭgrĭtāris, pĭgrĭtāri, pigritatus, pigritatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | pĭgrĭtor |
| II sing. | pĭgrĭtāris, pĭgrĭtāre |
| III sing. | pĭgrĭtātur |
| I plur. | pĭgrĭtāmur |
| II plur. | pĭgrĭtamĭni |
| III plur. | pĭgrĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĭgrĭtābar |
| II sing. | pĭgrĭtabāris, pĭgrĭtabāre |
| III sing. | pĭgrĭtabātur |
| I plur. | pĭgrĭtabāmus |
| II plur. | pĭgrĭtabamĭni |
| III plur. | pĭgrĭtantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pĭgrĭtābor |
| II sing. | pĭgrĭtabĕris, pĭgrĭtabĕre |
| III sing. | pĭgrĭtabĭtur |
| I plur. | pĭgrĭtabĭmur |
| II plur. | pĭgrĭtabimĭni |
| III plur. | pĭgrĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | pigritatus, a, um sum |
| II sing. | pigritatus, a, um es |
| III sing. | pigritatus, a, um est |
| I plur. | pigritati, ae, a sumus |
| II plur. | pigritati, ae, a estis |
| III plur. | pigritati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pigritatus, a, um eram |
| II sing. | pigritatus, a, um eras |
| III sing. | pigritatus, a, um erat |
| I plur. | pigritati, ae, a eramus |
| II plur. | pigritati, ae, a eratis |
| III plur. | pigritati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | pigritatus, a, um ero |
| II sing. | pigritatus, a, um eris |
| III sing. | pigritatus, a, um erit |
| I plur. | pigritati, ae, a erimus |
| II plur. | pigritati, ae, a eritis |
| III plur. | pigritati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | pĭgrĭter |
| II sing. | pĭgrĭtēris, pĭgrĭtēre |
| III sing. | pĭgrĭtētur |
| I plur. | pĭgrĭtēmur |
| II plur. | pĭgrĭtemĭni |
| III plur. | pĭgrĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĭgrĭtārer |
| II sing. | pĭgrĭtarēris, pĭgrĭtarēre |
| III sing. | pĭgrĭtarētur |
| I plur. | pĭgrĭtāremur |
| II plur. | pĭgrĭtaremĭni |
| III plur. | pĭgrĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pigritatus, a, um sim |
| II sing. | pigritatus, a, um sis |
| III sing. | pigritatus, a, um sit |
| I plur. | pigritati, ae, a simus |
| II plur. | pigritati, ae, a sitis |
| III plur. | pigritati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pigritatus, a, um essem |
| II sing. | pigritatus, a, um esses |
| III sing. | pigritatus, a, um esset |
| I plur. | pigritati, ae, a essemus |
| II plur. | pigritati, ae, a essetis |
| III plur. | pigritati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pĭgrĭtāre |
| II plur. | pĭgrĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | pĭgrĭtātor |
| III sing. | pĭgrĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | pĭgrĭtantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| pĭgrĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | pigritatus, a, um esse |
| Plurale: | pigritati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | pigritatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | pigritatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| pĭgrĭtans, antis |
| FUTUR |
| pigritatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | pigritatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | pĭgrĭtandi |
| Datif: | pĭgrĭtando |
| Accusatif: | pĭgrĭtandum |
| Ablatif: | pĭgrĭtando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |