Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | plausibilis |
| Gen. | plausibilis |
| Dat. | plausibili |
| Acc. | plausibilem |
| Abl. | plausibili |
| Voc. | plausibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | plausibiles |
| Gen. | plausibilĭum |
| Dat. | plausibilĭbus |
| Acc. | plausibiles |
| Abl. | plausibilĭbus |
| Voc. | plausibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | plausibilis |
| Gen. | plausibilis |
| Dat. | plausibili |
| Acc. | plausibilem |
| Abl. | plausibili |
| Voc. | plausibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | plausibiles |
| Gen. | plausibilĭum |
| Dat. | plausibilĭbus |
| Acc. | plausibiles |
| Abl. | plausibilĭbus |
| Voc. | plausibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | plausibile |
| Gen. | plausibilis |
| Dat. | plausibili |
| Acc. | plausibile |
| Abl. | plausibili |
| Voc. | plausibile |
| PLURIEL |
| Nom. | plausibilĭa |
| Gen. | plausibilĭum |
| Dat. | plausibilĭbus |
| Acc. | plausibilĭa |
| Abl. | plausibilĭbus | |