Déclinaison / Conjugueur latin
pollĭcĭtor - Diathèse active
(pollĭcĭtor, pollĭcĭtāris, pollĭcĭtāri, pollicitatus, pollicitatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | pollĭcĭtor |
| II sing. | pollĭcĭtāris, pollĭcĭtāre |
| III sing. | pollĭcĭtātur |
| I plur. | pollĭcĭtāmur |
| II plur. | pollĭcĭtamĭni |
| III plur. | pollĭcĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pollĭcĭtābar |
| II sing. | pollĭcĭtabāris, pollĭcĭtabāre |
| III sing. | pollĭcĭtabātur |
| I plur. | pollĭcĭtabāmur |
| II plur. | pollĭcĭtabamĭni |
| III plur. | pollĭcĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pollĭcĭtābor |
| II sing. | pollĭcĭtabĕris, pollĭcĭtabĕre |
| III sing. | pollĭcĭtabĭtur |
| I plur. | pollĭcĭtabĭmur |
| II plur. | pollĭcĭtabimĭni |
| III plur. | pollĭcĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | pollicitatus, a, um sum |
| II sing. | pollicitatus, a, um es |
| III sing. | pollicitatus, a, um est |
| I plur. | pollicitati, ae, a sumus |
| II plur. | pollicitati, ae, a estis |
| III plur. | pollicitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pollicitatus, a, um eram |
| II sing. | pollicitatus, a, um eras |
| III sing. | pollicitatus, a, um erat |
| I plur. | pollicitati, ae, a eramus |
| II plur. | pollicitati, ae, a eratis |
| III plur. | pollicitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | pollicitatus, a, um ero |
| II sing. | pollicitatus, a, um eris |
| III sing. | pollicitatus, a, um erit |
| I plur. | pollicitati, ae, a erimus |
| II plur. | pollicitati, ae, a eritis |
| III plur. | pollicitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | pollĭcĭter |
| II sing. | pollĭcĭtēris, pollĭcĭtēre |
| III sing. | pollĭcĭtētur |
| I plur. | pollĭcĭtēmur |
| II plur. | pollĭcĭtemĭni |
| III plur. | pollĭcĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pollĭcĭtārer |
| II sing. | pollĭcĭtarēris, pollĭcĭtarēre |
| III sing. | pollĭcĭtarētur |
| I plur. | pollĭcĭtarēmur |
| II plur. | pollĭcĭtaremĭni |
| III plur. | pollĭcĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pollicitatus, a, um sim |
| II sing. | pollicitatus, a, um sis |
| III sing. | pollicitatus, a, um sit |
| I plur. | pollicitati, ae, a simus |
| II plur. | pollicitati, ae, a sitis |
| III plur. | pollicitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pollicitatus, a, um essem |
| II sing. | pollicitatus, a, um esses |
| III sing. | pollicitatus, a, um esset |
| I plur. | pollicitati, ae, a essemus |
| II plur. | pollicitati, ae, a essetis |
| III plur. | pollicitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pollĭcĭtāre |
| II plur. | pollĭcĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | pollĭcĭtātor |
| III sing. | pollĭcĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | pollĭcĭtantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| pollĭcĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | pollicitatus, a, um esse |
| Plurale: | pollicitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | pollicitatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | pollicitatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| pollĭcĭtans, antis |
| FUTUR |
| pollicitatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | pollicitatum |
| Passivo: | pollicitatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | pollĭcĭtandi |
| Datif: | pollĭcĭtando |
| Accusatif: | pollĭcĭtandum |
| Ablatif: | pollĭcĭtando |
| |
| GERUNDIVO |
| pollĭcĭtandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:POLLICITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|