Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | polymitus |
| Gen. | polymiti |
| Dat. | polymito |
| Acc. | polymitum |
| Abl. | polymito |
| Voc. | polymite |
| PLURIEL |
| Nom. | polymiti |
| Gen. | polymitōrum |
| Dat. | polymitis |
| Acc. | polymitos |
| Abl. | polymitis |
| Voc. | polymiti |
| SINGULIER |
| Nom. | polymită |
| Gen. | polymitae |
| Dat. | polymitae |
| Acc. | polymitam |
| Abl. | polymitā |
| Voc. | polymită |
| PLURIEL |
| Nom. | polymitae |
| Gen. | polymitārum |
| Dat. | polymitis |
| Acc. | polymitas |
| Abl. | polymitis |
| Voc. | polymitae |
| SINGULIER |
| Nom. | polymitum |
| Gen. | polymiti |
| Dat. | polymito |
| Acc. | polymitum |
| Abl. | polymito |
| Voc. | polymitum |
| PLURIEL |
| Nom. | polymita |
| Gen. | polymitōrum |
| Dat. | polymitis |
| Acc. | polymita |
| Abl. | polymitis | |