Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praeclāmo |
| II sing. | praeclāmas |
| III sing. | praeclāmat |
| I plur. | praeclāmāmus |
| II plur. | praeclāmātis |
| III plur. | praeclāmant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeclāmābam |
| II sing. | praeclāmābas |
| III sing. | praeclāmābat |
| I plur. | praeclāmabāmus |
| II plur. | praeclāmabātis |
| III plur. | praeclāmābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeclāmābo |
| II sing. | praeclāmābis |
| III sing. | praeclāmābit |
| I plur. | praeclāmabĭmus |
| II plur. | praeclāmabĭtis |
| III plur. | praeclāmābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praeclamavi |
| II sing. | praeclamavisti |
| III sing. | praeclamavit |
| I plur. | praeclamavĭmus |
| II plur. | praeclamavistis |
| III plur. | praeclamavērunt, praeclamavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeclamavĕram |
| II sing. | praeclamavĕras |
| III sing. | praeclamavĕrat |
| I plur. | praeclamaverāmus |
| II plur. | praeclamaverātis |
| III plur. | praeclamavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeclamavĕro |
| II sing. | praeclamavĕris |
| III sing. | praeclamavĕrit |
| I plur. | praeclamaverĭmus |
| II plur. | praeclamaverĭtis |
| III plur. | praeclamavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeclāmem |
| II sing. | praeclāmes |
| III sing. | praeclāmet |
| I plur. | praeclāmēmus |
| II plur. | praeclāmētis |
| III plur. | praeclāment |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeclāmārem |
| II sing. | praeclāmāres |
| III sing. | praeclāmāret |
| I plur. | praeclāmarēmus |
| II plur. | praeclāmarētis |
| III plur. | praeclāmārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeclamavĕrim |
| II sing. | praeclamavĕris |
| III sing. | praeclamavĕrit |
| I plur. | praeclamaverĭmus |
| II plur. | praeclamaverĭtis |
| III plur. | praeclamavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeclamavissem |
| II sing. | praeclamavisses |
| III sing. | praeclamavisset |
| I plur. | praeclamavissēmus |
| II plur. | praeclamavissētis |
| III plur. | praeclamavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeclāma |
| II plur. | praeclāmāte |
| FUTUR |
| II sing. | praeclāmāto |
| III sing. | praeclāmāto |
| II plur. | praeclāmatōte |
| III plur. | praeclāmanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praeclāmans, –antis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praeclāmāre |
| PARFAIT |
| praeclamavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praeclāmandi |
| Datif: | praeclāmando |
| Accusatif: | ad praeclāmandum |
| Ablatif: | praeclāmando |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECLAMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
