Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praedŏcĕor |
| II sing. | praedŏcēris, praedŏcēre |
| III sing. | praedŏcētur |
| I plur. | praedŏcēmur |
| II plur. | praedŏcemĭni |
| III plur. | praedŏcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedŏcēbar |
| II sing. | praedŏcebāris |
| III sing. | praedŏcebātur |
| I plur. | praedŏcebāmur |
| II plur. | praedŏcebamĭni |
| III plur. | praedŏcebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praedŏcēbor |
| II sing. | praedŏcebĕris, praedŏcebĕre |
| III sing. | praedŏcebĭtur |
| I plur. | praedŏcebĭmur |
| II plur. | praedŏcebimĭni |
| III plur. | praedŏcebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praedoctus, –a, –um sum |
| II sing. | praedoctus, –a, –um es |
| III sing. | praedoctus, –a, –um est |
| I plur. | praedocti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praedocti, –ae, –a estis |
| III plur. | praedocti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedoctus, –a, –um eram |
| II sing. | praedoctus, –a, –um eras |
| III sing. | praedoctus, –a, –um erat |
| I plur. | praedocti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praedocti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praedocti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praedoctus, –a, –um ero |
| II sing. | praedoctus, –a, –um eris |
| III sing. | praedoctus, –a, –um erit |
| I plur. | praedocti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praedocti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praedocti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praedŏcĕar |
| II sing. | praedŏceāris, praedŏceāre |
| III sing. | praedŏceātur |
| I plur. | praedŏceāmur |
| II plur. | praedŏceamĭni |
| III plur. | praedŏceantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedŏcērer |
| II sing. | praedŏcerēris, praedŏcerēre |
| III sing. | praedŏcerētur |
| I plur. | praedŏcerēmur |
| II plur. | praedŏceremĭni |
| III plur. | praedŏcerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praedoctus, –a, –um sim |
| II sing. | praedoctus, –a, –um sis |
| III sing. | praedoctus, –a, –um sit |
| I plur. | praedocti, –ae, –a simus |
| II plur. | praedocti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praedocti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedoctus, –a, –um essem |
| II sing. | praedoctus, –a, –um esses |
| III sing. | praedoctus, –a, –um esset |
| I plur. | praedocti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praedocti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praedocti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praedŏcēre |
| II plur. | praedŏcemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praedŏcētor |
| III sing. | praedŏcētor |
| II plur. | – |
| III plur. | praedŏcentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praedoctus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praedŏcēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praedoctus, –a, –um esse |
| Plurale: | praedocti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praedoctum esse |
| GERUNDIVO |
| praedŏcendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praedoctu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEDOCEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
