Déclinaison / Conjugueur latin
praefĭgūro - Diathèse active
(praefĭgūro, praefĭgūras, praefiguravi, praefĭgūrāre, praefiguratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praefĭgūro |
| II sing. | praefĭgūras |
| III sing. | praefĭgūrat |
| I plur. | praefĭgūrāmus |
| II plur. | praefĭgūrātis |
| III plur. | praefĭgūrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefĭgūrābam |
| II sing. | praefĭgūrābas |
| III sing. | praefĭgūrābat |
| I plur. | praefĭgūrabāmus |
| II plur. | praefĭgūrabātis |
| III plur. | praefĭgūrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praefĭgūrābo |
| II sing. | praefĭgūrābis |
| III sing. | praefĭgūrābit |
| I plur. | praefĭgūrabĭmus |
| II plur. | praefĭgūrabĭtis |
| III plur. | praefĭgūrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praefiguravi |
| II sing. | praefiguravisti |
| III sing. | praefiguravit |
| I plur. | praefiguravĭmus |
| II plur. | praefiguravistis |
| III plur. | praefiguravērunt, praefiguravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefiguravĕram |
| II sing. | praefiguravĕras |
| III sing. | praefiguravĕrat |
| I plur. | praefiguraverāmus |
| II plur. | praefiguraverātis |
| III plur. | praefiguravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praefiguravĕro |
| II sing. | praefiguravĕris |
| III sing. | praefiguravĕrit |
| I plur. | praefiguraverĭmus |
| II plur. | praefiguraverĭtis |
| III plur. | praefiguravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praefĭgūrem |
| II sing. | praefĭgūres |
| III sing. | praefĭgūret |
| I plur. | praefĭgūrēmus |
| II plur. | praefĭgūrētis |
| III plur. | praefĭgūrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefĭgūrārem |
| II sing. | praefĭgūrāres |
| III sing. | praefĭgūrāret |
| I plur. | praefĭgūrarēmus |
| II plur. | praefĭgūrarētis |
| III plur. | praefĭgūrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praefiguravĕrim |
| II sing. | praefiguravĕris |
| III sing. | praefiguravĕrit |
| I plur. | praefiguraverĭmus |
| II plur. | praefiguraverĭtis |
| III plur. | praefiguravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefiguravissem |
| II sing. | praefiguravisses |
| III sing. | praefiguravisset |
| I plur. | praefiguravissēmus |
| II plur. | praefiguravissētis |
| III plur. | praefiguravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praefĭgūra |
| II plur. | praefĭgūrāte |
| FUTUR |
| II sing. | praefĭgūrāto |
| III sing. | praefĭgūrāto |
| II plur. | praefĭgūratōte |
| III plur. | praefĭgūranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praefĭgūrans, –antis |
| FUTUR |
| praefiguratūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praefĭgūrāre |
| PARFAIT |
| praefiguravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praefiguratūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praefiguratūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praefĭgūrandi |
| Datif: | praefĭgūrando |
| Accusatif: | ad praefĭgūrandum |
| Ablatif: | praefĭgūrando |
| SUPIN |
| praefiguratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFIGURO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
