Déclinaison / Conjugueur latin
praeiūdĭco - Diathèse active
(praeiūdĭco, praeiūdĭcas, praeiudicavi, praeiūdĭcāre, praeiudicatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praeiūdĭco |
| II sing. | praeiūdĭcas |
| III sing. | praeiūdĭcat |
| I plur. | praeiūdĭcāmus |
| II plur. | praeiūdĭcātis |
| III plur. | praeiūdĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeiūdĭcābam |
| II sing. | praeiūdĭcābas |
| III sing. | praeiūdĭcābat |
| I plur. | praeiūdĭcabāmus |
| II plur. | praeiūdĭcabātis |
| III plur. | praeiūdĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeiūdĭcābo |
| II sing. | praeiūdĭcābis |
| III sing. | praeiūdĭcābit |
| I plur. | praeiūdĭcabĭmus |
| II plur. | praeiūdĭcabĭtis |
| III plur. | praeiūdĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praeiudicavi |
| II sing. | praeiudicavisti |
| III sing. | praeiudicavit |
| I plur. | praeiudicavĭmus |
| II plur. | praeiudicavistis |
| III plur. | praeiudicavēreunt, praeiudicavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeiudicavĕram |
| II sing. | praeiudicavĕras |
| III sing. | praeiudicavĕrat |
| I plur. | praeiudicaverāmus |
| II plur. | praeiudicaverātis |
| III plur. | praeiudicavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeiudicavĕro |
| II sing. | praeiudicavĕris |
| III sing. | praeiudicavĕrit |
| I plur. | praeiudicaverĭmus |
| II plur. | praeiudicaverĭtis |
| III plur. | praeiudicavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeiūdĭcem |
| II sing. | praeiūdĭces |
| III sing. | praeiūdĭcet |
| I plur. | praeiūdĭcēmus |
| II plur. | praeiūdĭcētis |
| III plur. | praeiūdĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeiūdĭcārem |
| II sing. | praeiūdĭcāres |
| III sing. | praeiūdĭcāret |
| I plur. | praeiūdĭcarēmus |
| II plur. | praeiūdĭcarētis |
| III plur. | praeiūdĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeiudicavĕrim |
| II sing. | praeiudicavĕris |
| III sing. | praeiudicavĕrit |
| I plur. | praeiudicaverĭmus |
| II plur. | praeiudicaverĭtis |
| III plur. | praeiudicavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeiudicavissem |
| II sing. | praeiudicavisses |
| III sing. | praeiudicavisset |
| I plur. | praeiudicavissēmus |
| II plur. | praeiudicavissētis |
| III plur. | praeiudicavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeiūdĭca |
| II plur. | praeiūdĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | praeiūdĭcāto |
| III sing. | praeiūdĭcāto |
| II plur. | praeiūdĭcatōte |
| III plur. | praeiūdĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praeiūdĭcans, antis |
| FUTUR |
| praeiudicatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praeiūdĭcāre |
| PARFAIT |
| praeiudicavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeiudicatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praeiudicatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praeiūdĭcandi |
| Datif: | praeiūdĭcando |
| Accusatif: | ad praeiūdĭcandum |
| Ablatif: | praeiūdĭcando |
| SUPIN |
| praeiudicatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEIUDICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|