Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | praelautus |
| Gen. | praelauti |
| Dat. | praelauto |
| Acc. | praelautum |
| Abl. | praelauto |
| Voc. | praelaute |
| PLURIEL |
| Nom. | praelauti |
| Gen. | praelautōrum |
| Dat. | praelautis |
| Acc. | praelautos |
| Abl. | praelautis |
| Voc. | praelauti |
| SINGULIER |
| Nom. | praelaută |
| Gen. | praelautae |
| Dat. | praelautae |
| Acc. | praelautam |
| Abl. | praelautā |
| Voc. | praelaută |
| PLURIEL |
| Nom. | praelautae |
| Gen. | praelautārum |
| Dat. | praelautis |
| Acc. | praelautas |
| Abl. | praelautis |
| Voc. | praelautae |
| SINGULIER |
| Nom. | praelautum |
| Gen. | praelauti |
| Dat. | praelauto |
| Acc. | praelautum |
| Abl. | praelauto |
| Voc. | praelautum |
| PLURIEL |
| Nom. | praelauta |
| Gen. | praelautōrum |
| Dat. | praelautis |
| Acc. | praelauta |
| Abl. | praelautis | |