Déclinaison / Conjugueur latin
praeoccŭpo - Diathèse active
(praeoccŭpo, praeoccŭpas, praeoccupavi, praeoccŭpāre, praeoccupatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praeoccŭpo |
| II sing. | praeoccŭpas |
| III sing. | praeoccŭpat |
| I plur. | praeoccŭpāmus |
| II plur. | praeoccŭpātis |
| III plur. | praeoccŭpant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeoccŭpābam |
| II sing. | praeoccŭpābas |
| III sing. | praeoccŭpābat |
| I plur. | praeoccŭpabāmus |
| II plur. | praeoccŭpabātis |
| III plur. | praeoccŭpābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeoccŭpābo |
| II sing. | praeoccŭpābis |
| III sing. | praeoccŭpābit |
| I plur. | praeoccŭpabĭmus |
| II plur. | praeoccŭpabĭtis |
| III plur. | praeoccŭpābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praeoccupavi |
| II sing. | praeoccupavisti |
| III sing. | praeoccupavit |
| I plur. | praeoccupavĭmus |
| II plur. | praeoccupavistis |
| III plur. | praeoccupavērunt, praeoccupavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeoccupavĕram |
| II sing. | praeoccupavĕras |
| III sing. | praeoccupavĕrat |
| I plur. | praeoccupaverāmus |
| II plur. | praeoccupaverātis |
| III plur. | praeoccupavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeoccupavĕro |
| II sing. | praeoccupavĕris |
| III sing. | praeoccupavĕrit |
| I plur. | praeoccupaverĭmus |
| II plur. | praeoccupaverĭtis |
| III plur. | praeoccupavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeoccŭpem |
| II sing. | praeoccŭpes |
| III sing. | praeoccŭpet |
| I plur. | praeoccŭpēmus |
| II plur. | praeoccŭpētis |
| III plur. | praeoccŭpent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeoccŭpārem |
| II sing. | praeoccŭpāres |
| III sing. | praeoccŭpāret |
| I plur. | praeoccŭparēmus |
| II plur. | praeoccŭparētis |
| III plur. | praeoccŭpārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeoccupavĕrim |
| II sing. | praeoccupavĕris |
| III sing. | praeoccupavĕrit |
| I plur. | praeoccupaverĭmus |
| II plur. | praeoccupaverĭtis |
| III plur. | praeoccupavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeoccupavissem |
| II sing. | praeoccupavisses |
| III sing. | praeoccupavisset |
| I plur. | praeoccupavissēmus |
| II plur. | praeoccupavissētis |
| III plur. | praeoccupavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeoccŭpa |
| II plur. | praeoccŭpāte |
| FUTUR |
| II sing. | praeoccŭpāto |
| III sing. | praeoccŭpāto |
| II plur. | praeoccŭpatōte |
| III plur. | praeoccŭpanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praeoccŭpans, antis |
| FUTUR |
| praeoccupatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praeoccŭpāre |
| PARFAIT |
| praeoccupavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeoccupatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praeoccupatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praeoccŭpandi |
| Datif: | praeoccŭpando |
| Accusatif: | ad praeoccŭpandum |
| Ablatif: | praeoccŭpando |
| SUPIN |
| praeoccupatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEOCCUPO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|